Kelela’nın müziği her zaman katmanlar halinde sular altında kaldı. Ancak alternatif R&B’sinin kurnaz, ileri görüşlü doğası, 2013 mixtape’iyle çıkış yaptığından beri tartışmanın merkezinde yer alıyor. 4 beni kes, yaklaşımını bu kadar benzersiz kılan şey, duygusal dikkati yönlendirmek için kullandığı karmaşık yollarla da çok şey yapıyor. Yarattığı dünyalar daha geniş ve daha rafine hale geldikçe, 2015’ler Halüsinojen EP ve şaşırtıcı ilk albümü Beni Ayır stilistik yeniliği kalp meselelerinden ayrılamaz, vücudun hareketine zorunlu olarak uyum sağlayan türlerin bir birleşimi olarak ele aldı. Kelela Mizanekristos, “Gerçekten nüanslı bir şekilde seksi olmak istiyorum” dedi. New York Times hakkında röportaj kuzgun, beş yılı aşkın bir süredir ilk LP’si. “Seksi anlarımızın benzersiz olmasını istiyoruz, bu yüzden seksi hissettiriyor – çünkü bunun sıradan olduğunu düşünmüyorsunuz.”
Kelela’nın bu amaca olan bağlılığı ve bu fiziksel ve duygusal nüansların yalnızca kişisel değil, topluluklar arasında paylaşıldığına dair örtülü inancı kuzgun canlı bir amaç duygusuyla. Bir saatlik rekor, tam olarak olmasa da bugüne kadar gerçekleştirdiği en derin çabasıdır; “Fanteziden daha derin”, içine gömüldüğü aşkı nasıl tanımlıyor, bu bir ideal mi? kuzgun daha gerçeküstü bir bölgeye daldığında bile. Kelela “uzakta” kelimesini defalarca tekrarlıyor ve hala içinde kendinizi kaybedebileceğiniz uhrevi müzikler yapıyor olsa da, bu bir kaçış aracı olmaktan çok özgürlük – ve bunu nasıl kullanacağını çok iyi biliyor. Her şeyden önce, kuzgun Kelela’nın dinamikleri kavrayışının bir vitrini, romantik itme ve çekmeyi ustalıkla nabız gibi atan, tıngırdayan ve gümleyen şarkılara çeviriyor. “Biz iç içeyiz bebeğim” diye şarkı söylüyor ‘Mutlu son’arzusunu onaylarken kırılma vuruşları kısa bir süre geriliyor: “Daha fazlasını istiyorum daha fazlasını istiyorum.”
Ama yolda engeller var: içinde coşku varsa kuzgun, onu çevreleyen cinsel gerilim tarafından hem beslenir hem de maskelenir. tekrarı uzak albümün devam eden temasına değiniyor: mesafeyi sürdürmekten açıkça bir kişinin sorumlu olmasına rağmen, insanlar arasında bir arada kalmalarını engelleyen sürekli bir uyumsuzluk. “Nerede saklanıyorsun?” Kelela, ‘Let It Go’da şakacı bir şehvetle sorarken, dalgalanan bas yerini yumuşak bir iyimserlik dalgasına bırakıyor: “Artık birlikteyiz/ Bu sadece fırtınalı bir bulut.” Ancak albümün sonlarına doğru soru yeniden su yüzüne çıktığında, atmosfer kara kara kara kara kara kara kara kara kara kara kara kara kara kara kara kara kara kara kara kara kara kara kara bir ifadeyle karşılık veriyorlar: ‘Boşanma’. Kelela yenilmiş, yalnız, boğucu geliyor; albümün en kısa şarkısı olmasına rağmen, kalıcı etkisi zaman algınızı çarpıtıyor. Ve hem en uzun parça hem de samimiyet yayan bir önceki şarkı olan ‘Sorbet’ ile tezat oluştursa da, şaşırtıcı gelmiyor. “Sorbet” (kelimenin tam anlamıyla) doruğa ulaşır kuzgun ama arka planda araya giren ve yankılanan çelişkili düşünceyi görmezden gelmek imkansız: “Yine de nerede olduğumuzu bilmiyorum.”
Yine de Kelela, yolculuğun ödüllendirici olduğu kadar karmaşık olmasını da sağlıyor. Küçük ama yetenekli bir işbirlikçi kadrosuyla çalışıyor ve onların farklı dokunuşlarını yalnızca çeşitli değil, aynı zamanda sürükleyici bir deneyim yaratmak için kullanıyor. Kalın bas ve akıcı perküsyonu zorlayan buzlu sentezlerle, Bambii’den ek prodüksiyon ve Rahrah Gabor’un konuk dizesini içeren LSDXOXO yapımı “Closure”, ilişkisini bedenden vücuda bir seviyede sahneliyor. “Bu bir vücut partisi, davetlisiniz,” diye şarkı söylüyor Kelela, konuyu açıp empatisini daha dışa dönük olana doğru genişletmeden önce. ‘Temas etmek’: “Gözlerinde gördüğüm yalnızlık/ Kör edebilir seni/ Bugünlerde daha da zorlaştı/ İletişim kurmamız gerekiyor.” Sonra “Fooley” ve şekil değiştiren başlık şarkısında bilinçaltında süzülerek daha da içe dalıyor.
kuzgun suyla ilgili imgelerle dolu, ancak Kelela’nın en çok gücü kullandığı başlık metaforunda: “Bir kuzgun yeniden doğuyor/ Onu kırmaya çalıştılar/ Burada yas tutulacak bir şey yok.” Bu güç, hem kendisi hem de aşk için arzuladığı bir niteliktir ve ‘Enough for Love’da kararlılığı, dilini şiirselden tamamen çatışmacıya çeviriyor. Yoruma pek yer yok: Sevgilisinin yokluğuna dair cevaplar istiyor, acıyı görüyor ama buna dayanabilecek kadar güçlü olup olmadıklarını soruyor. Sonunda bir uyarı veriyor: “Çok sıkı tutuyorum/ Ama daha uzun süre serbest sürüş yapamazsınız.” Sonunda birbirlerinden uzaklaşsalar da ayrılmasalar da, Kelela’nın her zamankinden daha fazla mevcut olan büyümesini değerlendirmek için burada olduğu hissine kapılıyorsunuz.