Cannes 2023’ten neler bekleniyor?

Filmler için dünyanın en gösterişli vitrini, sonrasında bir kez daha güven sızdırıyor Kovid 2020’de gelmemeye zorladı ve küçültülmüş yaz toplantısı gelecek yıl, akış platformlarının yükselişiyle zaten alt üst olan daha geniş bir sektöre ölümcül bir darbe olacağı spekülasyonlarını körükledi.

Festivalin düşüşünden bahsetmek, Cannes’ın palmiye ağaçlarıyla çevrili Croisette boyunca uzun süredir tekrarlanan bir tema olmuştur. Erken olduğu bir kez daha kanıtlandı. Geçen yılki baskı, festival için ekran içinde ve dışında forma dönüşün sinyalini verdi. kükreyen prömiyer “Top Gun: Maverick”in – Tom Cruise’a bir uçtan uca saygı duruşuyla tamamlanan – Riviera yarışmasının ABD için cazibesinden hiçbir şey kaybetmediğini kanıtladı. Hollywood stüdyolar.

Son derece başarılı devam filmi, Cannes’da gösterime giren üç Oscar en iyi film adayından biriydi ve festivalin filmler için önde gelen fırlatma rampası statüsünü pekiştirdi. Bir diğer aday, 2023 festival jürisinin başkanı olarak şehre geri dönen İsveçli Ruben Ostlund’un Altın Palmiye (Üzüntü Üçgeni) oldu.

Indy’nin son haçlı seferi

Bu yılın “Top Gun slotu”, James Mangold’un “Indiana Jones and the Dial of Destiny” filminde 80’lerden başka bir ikonik karakterin kırbacını şaklattığını görecek. Harrison Ford, “Raiders of the Lost Ark”ta ikonik fötr şapkayı ilk kez giydikten 42 yıl sonra, dünyanın en ünlü arkeologu olarak son performansında başrolde. “Indy” kutlaması, onursal Altın Palmiye alacak olan Ford’a bir saygı duruşu içerecek.

Günler sonra, 80 yaşındaki Martin Scorsese, ufuk açıcı filmi “Mean Streets”in Cannes’daki gösterimiyle film sahnesine çıktıktan tam yarım yüzyıl sonra, “Killers of the Flower Moon”un çıkışını yapacak. Scorsese’nin 1920’lerin Oklahoma’sında petrol zengini Osage Nation’ı hedef alan bir dizi cinayet hakkındaki son çalışması, sadık işbirlikçileri Robert De Niro ve Leonardo Di Caprio’yu özellikle birleştiriyor.

Arthouse sinemasının kalesi ve dünyanın en göz alıcı film şovu olarak, Cannes Film Festivali her zaman auteur hayranlığı ile Hollywood yıldızlarının gücü arasında ve geçmişe bağlılık ile geleceğe dönüş arasında bir denge kurması gerekiyor. Bu yıl, kırmızı halıda bolca ışıltı ve eskiler ile yeni gelenlerin ilgi çekici bir karışımını vaat ediyor.

Amiral gemisi Palme d’Or yarışmasında ödüllü beş isim daha fazla gümüş eşya için Riviera’ya dönüyor: Japon Hirokazu Kore-eda (“Canavar”), Almanya’dan Wim Wenders (“Perfect Days”), Türkiye’den Nuri Bilge Ceylan (“Kuru Otlar Hakkında”) ), İtalyan Dadı Moretti (“A Brighter Tomorrow”) ve İngiltere’den iki kez ödüllü Ken Loach (“The Old Oak”).

Briton arkadaşımız Jonathan Glazer, Auschwitz’de çekilen “The Zone of Interest” ve 2013’teki “Under the Skin”den sonraki ilk uzun metrajlı filmi “The Zone of Interest” ile festivalin en merakla beklenen filmlerinden birine sahip. Brezilyalı yönetmen Karim Ainouz’un “Firebrand” filminde Alicia Vikander, İngiliz kralı VIII.

Her zaman olduğu gibi, ABD’li film yapımcılarının çalışmaları kırmızı halı gösterisinin çoğunu sağlayacak. Todd Haynes, 2015 lezbiyen draması “Carol”u başka bir başarılı kadın ikili, Julianne Moore ve Natalie Portman ile “Mayıs Aralık”ta devam ettirirken, Wes Anderson’ın “Asteroid City”si Scarlet Johansson, Tom ile A-list ücretini yönetiyor. Hanks, Margot Robbie ve Edward Norton bunlardan birkaçı.

Zamanın bir işareti olarak, ikinci oyuncu kadrosunun bile kırmızı halıda “İnternet Babası” Pedro Pascal tarafından sahnelenmesi muhtemeldir. “Narcos”, “Game of Thrones” ve “The Last of Us”ın yıldızı, Pedro Almodovar’ın merakla beklenen kısa filmi “Strange Way of Life”da Ethan Hawke ile bir araya geliyor.

Bu kez Afrika için

Festivalin 67.inci edisyonunda Cannes, Altın Palmiye için yarışan 21 yönetmen arasından yedi kadınla, kadın yönetmenler açısından ilham vermeyen rekorunu kıracak. Geçen yıla göre iki kişilik mütevazi bir artışa işaret ediyor – ancak hiç olmadığı 2012 baskısından çok büyük bir değişiklik.

Cinsiyet eşitliği savunucusu 50/50 grubunun belirttiği gibi, Cannes’daki kadın yönetmenlerin ortalama yaşı (48) erkeklerinkinden (65) belirgin şekilde daha genç, bu da genç nesil film yapımcıları arasında sağlıklı bir yeniden dengelenmenin işaretlerine işaret ediyor.

En çok beklenenler arasında, Josh O’Connor ve Isabella Rossellini’nin oynadığı “La Chimera” ile İtalyan yönetmen Alice Rohrwacher var. Şimdiye kadar yanlış nedenlerle hakkında konuşulan bir diğer giriş, sette çocuk oyunculara davranış ve mahrem bir sahnenin ifşa edilmemesi konusundaki tartışmalarla sürdürülen yarışmaya geç eklenen Catherine Corsini’nin “Eve Dönüş” filmi. reşit olmayanları içerir.

Başka bir Fransız yönetmen olan Maïwenn, salı günü rekabet dışı gösterilen perde kaldırıcısı “Jeanne du Barry” ile yıldızı parlatacak. Johnny Depp eski karısı Amber Heard’e karşı oldukça duyurulan bir davadan bu yana ilk büyük rolünde Kral Louis XV olarak.

Kadın yönetmenler aynı zamanda Palme yarışmasındaki iki Afrika katılımını da açıklıyor. Tunuslu Kaouther Ben Hania, kızları Suriye’deki cihada katılmak için kaçan bir kadını konu alan “Four Daughters”da belgesel ve kurmacayı harmanlıyor. prestijli ödül.

Ben Hania ve Sy’nin seçkisi, festival yönetmeni Thierry Frémaux’nun “Kuzey’de özellikle kadınlar olmak üzere yeni nesil film yapımcılarının ortaya çıkışı” olarak övdüğü şeyi yansıtan bir Afrika filmi tampon baskısına işaret ediyor. [and West] Afrika”. Fransız-Cezayirli yönetmen Mati Diop’un ilk uzun metrajlı filmi “Atlantique” ile Cannes’da sürpriz bir Grand Prix ödülü kazanmasından dört yıl sonra.

Kıta, Cannes’ın bu yılki resmi seçkisine dört girişle daha gurur duyuyor ve bunların tümü, gelişmekte olan yeteneklere adanmış Belirli Bir Bakış kenar çubuğunda yer alıyor. Faslı yönetmenler Asmae El Moudir (“The Mother of All Lies”) ve Kamal Lazraq (“Tazılar”) tarafından çekilen filmlerin odak noktası Kazablanka’nın gündelik hayatı ve yeraltı dünyasıdır. “Omen”. Festivalin en güncel filmlerinden birinde Mohamed Kordofani, Güney SudanGüney Sudan’dan ayrılık sırasında geçen “Goodbye Julia”daki kanlı kriz.

Kamerun (“Mambar Pierrette”), Tunus (“Machtat”) ve Gine Bissau (“Nome”) filmleriyle, Yönetmenlerin On Beş Günü ve Asit kenar çubuğu da dahil olmak üzere bu yılki paralel seçimlerde Afrikalı girişler eşit derecede öne çıkıyor. Cannes’ın çılgın balonu aynı zamanda dünyanın bir mikro kozmosudur ve izleyicinin uzay ve zamanda yolculuk yapmasına olanak tanır.

Işıklar kapalı mı?

Bu, sendikaların bu ve diğer yüksek profilli olayların fişini çekme tehditleri arasında ışıkların açık kaldığı varsayılıyor.

Festival, ABD’li senaristlerin daha iyi ücret almak için ender bir iş bırakma eylemi sahnelediği Atlantik’in her iki yakasındaki işçi ayaklanmalarının zemininde gelişecek. Bu grev, yazar-yönetmen Scorsese gibilerinin, yönetmenlik çalışmalarını tartışırken bile senaryoları hakkında soru almayı reddedebilecekleri anlamına geliyor. Festival organizatörleri için daha da endişe verici olan, anavatandaki şiddetli anlaşmazlıktır. emekli maaşları Cannes’da ortalığı karıştırmakla tehdit ediyor.

Fransa aylardır, Başkan’ın onayladığı son derece popüler olmayan bir emeklilik reformuna karşı bazen şiddetli protestolarla çalkalanıyor. Emmanuel Macronhükümeti oylama yapılmadan meclisten geçti. Yerel makamlar festival boyunca Croisette ve çevresinde gösterileri yasakladı, ancak reform karşıtları mesajlarını ileteceklerine söz verdiler.

CGT sendikası, aralarında Scorsese’nin de bulunduğu ünlü Carlton otelinin önünde otel, kafe ve restoran çalışanları da dahil olmak üzere otelcilik çalışanlarından oluşan bir miting düzenlemeye hazırlanıyor. Muhtemelen protestocuların öfkelerini ifade etmek için tencerelere vurmalarını içerecek olan mitinge, Carlton’un önü özel bir alan olduğu için teknik olarak izin veriliyor.

CGT daha önce festival sırasında, Roland-Garros’ta ve Monako’daki Formula 1 GP’de elektriği kesmekle tehdit etmişti. Tarama için bunu yapmayı seçmeli mi? Jean Luc Godard‘ın ölümünden sonra çekilen filmi – yaramazca “Asla var olmayacak filmin Fragmanı: Sahte Savaşlar” – Cannes Film Festivali’nde perdeyi (kelimenin tam anlamıyla) çekmesiyle ünlü olan filmin geç ikonuna mükemmel bir saygı duruşu olabilir. Mayıs 1968’in zorlu günleri.