Elmaslar uzun zamandır dünyayı göz kamaştırdı, ancak parlaklıkları bir gölge başlattı. Bir yandan, nişan yüzüklerini, hatıra mücevherlerini ve kırmızı halının anlarını süslediler. Ancak bu parlak mücevherin diğer yönü daha karanlık bir hikaye anlatıyor: savaşla ilgili kanla ıslatılmış, kirli para ile değiştirilmesi ve mineral uygulamaları, çocuk çalışmaları ve daha fazlası.
Bu çifte doğa, elmasları yüzyıllardır cazibe ve kontrol teması haline getirdi. Dünyanın tüm değerli taşlarından, elmastan nasıl ayırt edildi?
Ve etik ve sürdürülebilirliğin daha fazla farkına varan bir dünyada, neden hala bir talep var?
Her şey pazarlamaya indirgenmiştir. 1947’de, o sırada dünyanın kaba elmaslarının tedarikinin büyük çoğunluğunu kontrol eden De Beers, şimdi ikonik kampanyayı “A Diamond Is Forever” başlattı. Sadece bir reklam değildi; Gelenek haline geldi. Ve aniden, bir elmas yüzük ile önermek sadece romantik değildi, aynı zamanda bekleniyordu.
Xxx
Aşağıdaki mesaj şuydu: Aşkın kalıcı mı? Bu yüzden kırılması zor bir taşla deneyin.
Ancak bu “sonsuza dek” mesaj, sevgi ve düğün halkalarının ötesine geçer. Bu yüzden bu kadar uzun doğal elmaslar büyük talep görüyordu. İnsanlar onları – ekonomik türbülans ve gelecekteki belirsiz zamanlarda temas halinde – aynı zamanda bir sonraki nesil veya bir sonraki büyük partide gösterilecek statü sembolleri olarak yatırım olarak gördüler.
Ama şimdi yeni bir oyuncu girdi: laboratuvarda yetiştirilen elmaslar.
Laboratuarda yetiştirilen elmaslar nelerdir?
Kan elmasları, etik olmayan ekstraksiyon ve gölgeli elektrik zincirleri hakkında her şey … doğal elmaslar için geçerli olan her şey. Dünya’nın derinliklerinde büyüyen ve çıkarılan tip. Ancak teknolojinin ilerlemesi sayesinde, bilim adamları artık bir laboratuvarda elmas geliştirebilirler.
Laboratuvar ekili elmaslar iki yöntemle yetiştirilir: HPHT (yüksek basınç, yüksek sıcaklık) veya CVD (kimyasal buhar birikimi). Birincisi, doğal elmasların büyüdüğünü taklit eder: ortalama 900 ila 1.300 ° C ve basınçlı sıcaklıklarda, bir elmasta karbonun kristalleşmesine neden olacak, tıpkı Dünya’nın içinde derinlemesine olduğu gibi en az 45 kilobar.
CVD ise, kapalı bir boş odanın içine yerleştirilmiş küçük bir elmas tohumu ile başlar. Karbon ve yüksek ısı bakımından zengin bir gaz sokulur (genellikle 800 ila 1.000 ° C arasında), gaz kırılır, bu da karbon atomlarının tohum üzerinde birikmesine ve katman için bir elmas tabakasında yavaş yavaş büyümesine izin verir.
Bunu söyledikten sonra, laboratuvarda yetiştirilen bir elmas hala bir elmastır: sadece farklı büyüdü. Ve ayrıca kontrollü bir ortamda. Hangi işlemin kullanıldığına bakılmaksızın, 4C (kesme, renk, berraklık ve karat) gibi faktörler tam olarak laboratuvarda yetiştirilen elmaslarda kontrol edilebilir.
IŞIK: Çünkü laboratuvardaki doğal ve ekili elmaslar artık farklı olarak sınıflandırılıyor
Laboratuvarda doğal mı yoksa yetiştirildi mi? Bu soru
Bir lisansüstü jeolog olarak, sık sık laboratuvardaki doğal ve ekili elmaslar hakkındaki görüşüm sorulur. Ve objektif kalmak isteyen biri olarak, öğrendiklerimle açıkça geçit töreni yaparak her birinin artılarını ve eksilerini listelemeyi tercih ederim (sonuçta endüstri gelişiyor).
İşte laboratuvarda yetiştirilen elmaslar hakkında düşündüğüm ve popüler bir seçim haline geldikleri için.
Görsel ve kimyasal olarak özdeş
En çok düşünebildiğinin aksine, laboratuvarda yetiştirilen bir elmas hala bir elmas. Ama bir elmas ne oluşturur? Karbon. Çok küçük bir yüzde oluşturan diğer unsurlar sadece taşa renk eklemeye hizmet eder. Azot, örneğin, sarı elmas renkleri. Mavi elmaslara BORO neden olur. Ve elmasın kristal ağındaki (veya yapı) bozulmalar kahverengi elmaslara veya muhtemelen pembe elmaslara neden olabilir.
Ve geriye dönüp baktığımızda, laboratuvarda yetişen elmaslar ekildiğinde aynı karbon kullanır. Böylece, kökenleri farklıyken, kompozisyonları ve parıltıları aynı kalır.
Etik ve çatışmadan
Doğal elmaslar birçok çatışmanın kaynağı olmuştur: siyasi istikrarsızlık, elmas bakımından zengin bölgelerin mülkiyeti ve çocuk işçiliği, zorla çalışma ve güvenli olmayan çalışma koşulları nedeniyle insan haklarının kötüye kullanılması.
Laboratuvarda yetiştirilen elmaslar ise, madencilikle bağlantılı jeopolitik çatışmadan bahsetmemek için etik endişeler olmadan yetiştirilir. Tüm çalışmalar laboratuvarda yapıldığından, çocuk çalışması ve kötü çalışma koşulları denklem ile kolayca ortadan kaldırılabilir.
Çevre üzerinde daha düşük bir etki
Madencilik çıkarımı çok fazla iş ve kaynak gerektirir. Birkaç karat için yüzlerce ton toprak taşınır, ağır makine ve fosil yakıtların (ve bazen patlayıcılar) kullanımından karbon emisyonları yükselir ve çok fazla su kullanılır.
Ve bu her şey bile değil. Her şeyin sonunda, ekosistemin ormansızlaşması ve yok edilmesinin sonuçları vardır.
Laboratuvarda yetiştirilen elmaslar enerji kullanırken, üretim sırasında hiçbir arazi rahatsız edilmediğinden, çevresel yankıları o kadar da büyük değildir. Buna ek olarak, bazı atölyeler karbon izlerini azaltmak için yenilenebilir enerji kullanmaya başladı.
IŞIK: Eğriler, nötr bir palet ve otantik malzemeler manila’daki Chloé’nin ruh halini birleştiriyor
Kalite Kontrol için Daha Fazla Alan
Bir elmasın ekimi size – ya da en azından onu büyüten bilim adamlarına – kalitesi üzerinde daha fazla kontrol verir. Sonuçta, doğal elmaslar bir başarılıdır: bazen, “temiz” olanları alırsınız, diğer zamanlarda, taşlar kapanışlarla doludur (kusurlar değil, netliği ve parlaklığı etkileyebilecek doğal kusurlar). Bu, Amerika Gemoloji Enstitüsü’nün (zaten) yakın zamanda laboratuvarda yetiştirilen elmaslar için doğal elmaslar için kullanılan bir kriter olan 4C’den ayıran yeni bir sınıflandırma sistemi yayınlamasının nedeni budur.
Önceki günlerde, bir elmasın büyüdüğünü gösteren açık göstergeler vardı: HPHT elmasların doğal bir elmasın asla sahip olmadığı bazı doğal olmayan işaretleri ve büyüme modelleri vardı, CVD taşları zaman zaman tohum kristallerinin profilini ortaya çıkardı.
Ancak teknoloji gelişmiş. Bugün, doğal bir elmas arasındaki farkı söylemek neredeyse imkansızdır ve laboratuvarda çıplak gözle yetiştirilir. Evet, jeologlar da ikisini ayırt etmek için araçlara ihtiyaç duyarlar. Ve inovasyon devam ettikçe, laboratuvarda yetiştirilen elmaslar yakında kusursuz bir şekilde bile mükemmel bir şekilde mükemmel bir şekilde tasarlanabilir.
Ekonomik bir alternatif
Laboratuvarda yetiştirilen bir elmas doğal bir elmasla karşılaştırıldığında (tüm 4C’lerin tutarlılık için aynı olduğu varsayılarak), laboratuvarda yetiştirilen bir elmas önemli ölçüde daha uygundur, genellikle yüzde 30-50 daha azdır.
Mevcut ekonomi göz önüne alındığında, fiyattaki bu fark her zamankinden daha önemlidir. Bu yüzden birçok insan laboratuvarda yetiştirilen elmasları tercih ediyor: premium fiyatsız lüks bir nesne.
IŞIK: Lola Tung, bir dönüm noktası ile ipek fular uyanışına rehberlik ediyor
Ancak doğal elmasları kolayca görmezden gelmeyin
Şimdi laboratuvarda yetişen elmaslar olsa bile, bu doğal elmasların parlaklığı kaybettiği anlamına gelmez. Sonuçta, sayılardan bahsediyorsak, laboratuvarda yetiştirilen elmaslar yakında daha bol olacak, en iyi bilim adamları bunları geliştirmek veya yapmak zorunda kalacaklar.
Ama doğal elmaslar? Dünya yüzeyinin altında oluşmak milyonlarca yıl sürüyor. Bu tür kıtlık ve nadirlik (elmasın 4C’de iyi sınıflandırıldığı) doğal elmasları daha da özel hale getirebilir. Ve değer ve yatırım amaçlarının ötesinde, bir elmasın sahip olduğu duygusal değer de vardır.