Evdeki oyuncaklar, lambalar, masalar ve sandalyelerle çocukluğunuzu eve götürün, koruyucu figürlerinizi kaldırın ve onları kötü niyetli bir varlıkla değiştirin ve modern bir arketip kabusunuz var. Yönetmen Kyle Edward Ball, Kanada’nın Edmonton kentindeki kendi çocukluk evini ekranda bu tuhaf tür terörü yakalamayı amaçlayan bir filmin sitesine dönüştürerek bir adım daha ileri gitti. Elbette uygun maliyetli bir manevra, ancak deneysel projesine daha fazla ürkütücü bir katman ekleyen bir manevra.
cilt işareti Freud’un ünlü olarak adlandırdığı şeyi üretmek için, uzaylıların tentürlerini tanıdık bir ortama ustalıkla sokar. korkutucu— dünyevi olmayan bir şey tarafından kirlenmiş günlük yaşam. Yıl 1995’tir ve iki küçük kardeş olan Kevin ve Kaylee, evlerinin oyuncaklarla dolu vahşi doğasında uyandıklarında babalarının gitmiş olduğunu ve şeytani bir şeyin onlara saldırdığını görürler. Kısa süre sonra, belirsiz koridorlarda pusuda bekleyen her şeyin onları birer oyuncak olarak gördüğü anlaşılır. Bu sırada evleri gerçek bir eğlence evine dönüşür. Kapılar ve pencereler, bir Etch A Sketch’teki görüntüler gibi kaybolur. Oyuncaklar duvarlara ve tavana sabitlenir. Koridorlar labirent tünellere doğru uzanır.
Çok gibi Blair Cadısı projesiBall’un yaratıcılığının bir kısmı, kusursuz bir şekilde katlanma şekillerinden oluşur. cilt işaretiEstetiğindeki sınırlamalar. Pürüzlü 16 mm’de 15.000 $’a çekilen film sizi sıradan ve tehditkar arasında bir yerde asılı duran karanlık görüntülerden oluşan labirentinde sürünmeye zorluyor. Tüm bu lo-fi süsleri, yalnızca filmin zengin atmosferini yoğunlaştırmaya hizmet ediyor. Örneğin Ball, merceğini bir salonun genişleyen karanlığına doğrulttuğunda, grenli uçurum fiilen habis şekillerle dolup taşar. Gerçekten bir şey mi gördün yoksa gözlerin sana oyun mu oynuyor, karanlığın perdesini kendi yarattığın bir canavara mı çeviriyor? Bu size tanıdık geliyorsa, muhtemelen cadılık saatinde odanızın bir köşesiyle aynı ıstırap verici bakışma yarışmasını yapmışsınızdır. cilt işareti o anı canlandırır ve bir film boyunca uzatır.
Büyünün belirsiz, sıkıcı, hüzünlü ve sinir bozucu yeni yüzü, insanların insan olmanın ne anlama geldiği konusunda düğüm attıklarını gören kültürel bir ana aittir.
Filmin kapalı tarzı kesinlikle birçok izleyiciyi kızdıracak olsa da, gerçek bir kabusun miasmik hissini daha önce görmediğimiz bir şekilde ekrana getiren değerli bir kumar. Kötü bir rüyada mahsur kaldığınızda olduğu gibi, hiçbir şeye sıkı sıkıya tutunamıyor gibiyiz. Filmde neredeyse hiç yüz görünmüyor. İster kafalarının arkası, ister bir kanepenin altından kopmuş bacakları ve ayakları olsun, karakterlerin çoğunlukla eğik görünümlerini elde ederiz. Ses, genellikle altyazı gerektiren teneke gibi bir kalite vererek sıkıştırılmıştır. Ses kafanızın içinde gibi görünüyor.
cilt işareti kökleri vardır analog korku, 1960’lardan 1990’lara kadar uğursuz şiirleri medyanın analog tarzına yerleştiren bir alt tür. İster Acil Durum Yayın Sisteminden web’i karıştıran göçebe stok görüntülerine kadar her şeyi kullanın, ister 80’lerin haber yayınlarını ve okul sonrası spesiyallerini titizlikle yeniden yaratın, analog korku, bu eserlerin her birini hafifçe uğursuz bir şeyin izinsiz girmesiyle noktalıyor. Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, YouTube bu yeni hareket için özellikle verimli bir zemin olduğunu kanıtladı.
Elbette analog korku emsali yok değil. Robert Wise’ın Shirley Jackson’ın muhteşem uyarlamasından Tepedeki Evin Haunting’i Paranormal soruşturma “gerçeklik” şovlarında sergilenen hokey maskaralıklarına kadar, analog ekipman ile tekinsizliğin kesişimini keşfeden zengin bir gelenek var. Senaryoyu esasen bedenleri ve teknolojiyi çevreleyen geç modern kaygılar için yazdığı göz önüne alındığında, David Cronenberg’in de büyük bir etkiye sahip olması pek şaşırtıcı gelmemeli. Sadece 1983’ler değil Videodrom VHS kasetini karnındaki yeni bir deliğe besleyen bir adamın unutulmaz sahnesine sahip olan film, aynı zamanda gerçek işkence ve cinayet gibi görünen şeylerle dolu, şifreli kökenlere sahip yetkisiz bir kanalın etrafında dönüyor. Analog korku, açık şiddetten büyük ölçüde kaçınsa da, Cronenberg’in olay örgüsünün çoğu türün temel taşları haline geldi.
Tarz retro olabilir, ancak buradaki ana oyuncu internet. Ball, röportajlarda internetin onun “yardımcı yönetmeni” olduğunu söyleyecek kadar ileri gitti. Açıkça, cilt işareti ortaya çıktı Ball’un YouTube kanalı, izleyicilerinin kabuslarını yeniden yaratması için onu görevlendirdiği. Bu çabalar, başlıklı bir kısa filmle sonuçlandı. Kahrolası, ilk uzun metrajlı filminin açık bir habercisi. Ve festival turuna çıkmadan önce, cilt işareti zaten TikTok’ta bir hit oldu ve dayanılmaz derecede korkutucu olduğu için ün kazandı.
Ancak Ball’un filmi, ana mecazlarından bazılarını alt üst ederek analog korkunun sınırlarını genişletmeyi başarıyor. Örneğin, çoğu analog korku gibi, cilt işareti soundtrack’i yoktur. Bununla birlikte, özellik uzunluğu durumu, onu ortalama girişinizden çok daha uzun yapar. Bu eserlerin çoğunda bariz bir şekilde bariz şiddet yokluğu var, ancak cilt işareti ince olduğu kadar tüyler ürpertici bir vahşet içinde kaymayı başarır. Film aynı zamanda telifsiz materyalleri harika bir şekilde kullanıyor. Babalarının yokluğu ve onları takip eden uğursuz varlıkla karşı karşıya kalan Kevin ve Kaylee, oturma odasında barikat kurarak katot ışınlı tüp TV’nin spektral parıltısında rahatlık arıyor ve halka açık eski çizgi filmleri izliyorlar. Ball’un grenli merceğinden süzülen bu çizgi filmler, gerçeküstü maskaralıkları ve ıslık çalan sesleriyle, çocukların dağılmakta olan evi için çılgın bir film müziği sağlıyor. Dünya istikrarlı hissettiğinde saçmalık eğlenceli ve eğlencelidir. Bununla birlikte, bir kabus kadar kaygan olduğunda, bu tuhaf düzen ihlalleri, genel kaosla bir parça gibi hissetmeye başlar. Hayal etmek Tom ve Jerry bir alışveriş merkezindeki silahlı saldırının dumanlı uyanışında yüksek sesle.
John Milbank iddia ediyor şu anki teolojinin çoğuyla ironik bir zıtlık içinde, “toplumsal teorinin sekülerleşmeyi giderek paradoksal bulduğu ve mitsel-dini olanın asla geride bırakılamayacağını ima ettiği”. İçinde Hayal Kırıklığı Efsanesi, Jason Ananda Josephson Storm (phew), bu tezin bir kitap uzunluğundaki teyidini sunuyor ve en dünyevi düşünürleri bile noktalayan önlenemez bir ruhani meşguliyeti dikkatlice belgeliyor. Modernitenin düzleştirilmiş ufkuna karşı içi boş bir varoluş peşinde koşan, büyüsünü kaybetmiş insanlar olduğumuz fikri, incelemeye dayanmıyor. İnsanların kaçınılmaz olarak manevi varlıklar olduğuna inanan Hıristiyanlar için bu şaşırtıcı gelmemeli.
Doğal olarak, striptiz merkezleri, akıllı telefonlar ve sosyal medya çağında büyü farklı görünecek. cilt işareti 90’lardan kalma bir haneye, çürüyen bir Viktorya dönemi malikanesiyle aynı unutulmaz entrikayı aşılıyor ve bu yeni korku eserlerinin çoğu, interneti gotik bir ışıkla yansıtarak, onu belirsiz terörlerle dolu perili bir alan olarak gösteriyor. Creepypasta, buzdağının sadece görünen kısmı.
Hala, hayal kırıklığı Ruhsal eğilimlerimize, tarot kartlarımıza ve diğer her şeye rağmen, bir düzeyde tanımlayıcı doğruluğu koruduğu için sarsılması zor bir kelimedir. Çağdaş büyü, çoğu zaman post-endüstriyel toplumumuzun gayri şahsi havasına nüfuz eden korkunun içinde gelir. Bu son korku hikayelerinin çoğu, sadece slendermenler ve geceleri patlayan diğer şeyler hakkında değil, aynı zamanda yalnızca güçsüzlüğümüzü doğrulamaya yarayan devasa hükümet komploları hakkında da dönüyor. Size yaklaşan bir vergi denetimi hakkında bilgi veren bir IRS belgesiyle gelen midenizdeki düğümü düşünün. Bu duyguyu en iyi yakalayan sanatçı yine Kafka’dır. Kaleanlaşılmaz kötü adamların aşılmaz kalesiyle, özellikle şu anda çok derinden yankılanan belirsiz dehşetlerin habercisi.
Yine de, tüm büyü biçimleri eşit yapılmaz ve belki de çağdaş büyünün en üzücü işareti, insan yaşamının kökünden sökülmüş bir görüşünden ortaya çıkan can sıkıntısı duygusudur. Geçmiş çağlarda, korkularımız evrendeki yerimize dair kesin bir anlayış etrafında dönüyordu. Tüm manevi ihlaller, insanların Tanrı’nın suretinde yaratıldığı varsayımına odaklanıyordu. Sahip olmaktan korkuyorduk çünkü bu, kişinin kimliğini kötü bir ruha kaptırması anlamına geliyordu. Ama ne zaman resmi uzak bir anı haline gelir, şeytani saldırıların olasılığı korkudan çok kararsızlıkla karşılanır. silahsızlandırmada Hepimiz Dünya Fuarına Gidiyoruzörneğin, kahraman heyecanla “tıpkı Doğa üstü aktivite” ve çatı katındaki odasında yalnız bir varoluşu aşma umuduyla isteyerek okült bir internet oyununa boyun eğiyor. Büyünün belirsiz, sıkıcı, hüzünlü ve sinir bozucu yeni yüzü, insanların insan olmanın ne anlama geldiği konusunda düğüm attıklarını gören kültürel bir ana aittir.
Ball sizi can sıkıntısının korkuyla buluştuğu bir yere götürüyor ve filmi gerçekten de sabır gerektiriyor. Bununla birlikte, uyanık kalmayı başarabilirseniz, cilt işareti nasılsa yalnız olmadığınız boş bir eve tıkılıp kalmışlık hissini size bırakacak. Sonuç olarak, bu, günümüzde insanlığın evrendeki yeri hakkındaki zımni varsayımın uygun bir açıklaması olur. Hayal kırıklığına uğramamış olabiliriz ama bu, ruhsal yetimler olmamızı engellemez.