11 Ocak 2021’de, Donald Trump’ın destekçilerinin Kurultay Binası’nı basmasından beş gün sonrasında CNN, “Uzmanlar Trump’ın ‘Büyük Yalanının’ Başkanlığından Daha Uzun Süreceği Mevzusunda Uyardı” başlıklı bir yazı yayınladı. 2017’nin en oldukça satanını yazan bir tarihçi olan Timothy Snyder’dan alıntı yapmış oldu. Tiranlık Üstüne. Snyder, “Bay Biden’ın seçimi kazanmadığı fikri büyük bir yalandır” dedi. “Bu büyük bir yalandır şu sebeple ona inanmak için her türlü delile inanmamak gerekir. Bu büyük bir yalan şu sebeple ona inanmak için büyük bir komploya inanmanız gerekiyor. Ve bu büyük bir yalandır, şu sebeple eğer inanırsan, senden köktencilik adımlar atmanı ister.”
O zamandan bu yana geçen iki yılda, “Büyük Yalan” ifadesi, Trump’ın Kurultay Binası’nda sertliği iyi mi kışkırttığına dair hikayenin merkezinde yer aldı. Meclis Seçim Komitesi’nin darbe girişimiyle ilgili altıncı duruşmasını açan Başkan Bennie Thompson (D-Hanımefendi), Trump’ın “iktidarın devrini engellemeye yönelik oldukça parçalı baskı kampanyasının” “bir yalana dayalı bir çaba” bulunduğunu söylemiş oldu. çalındı, yaygın dolandırıcılıkla lekelendi—Donald Trump’ın Büyük Yalanı.” Temsilci Stephanie Murphy (D-Fla.), bir sonraki duruşmada mantrayı yineleyerek, Trump’ın seçmen dolandırıcılığına ilişkin Büyük Yalanıyla “milyonlarca Amerikalının kandırıldığını” söylemiş oldu.
Ve elbet Trump, herhangi bir oylama yapılmadan aylar ilkin ve destekçilerinin toplandığı miting süresince ve peşinden Kurultay Binası’nı ihlal ederek katliamı özgür bırakmadan aylarca yaygın seçmen sahtekarlığı hakkında yalan söylemiş oldu. Sadece Büyük Yalan’ın yalnızca 2020 başkanlık seçimlerinin çalışılmış olduğu ya da Trump’ın seçim sahtekarlığı komplosunun ayaklanmaların temel sebebi bulunduğunu savlamak yetersizdir. Ayaklanmanın iki yıl dönümünde karşı karşıya geldiğimizde, kendimize o gün isyancıları neyin motive ettiğini hatırlatmak önemlidir: Birleşik Devletler’in gücü her ne pahasına olursa olsun korunması ihtiyaç duyulan beyaz insanoğlu için olduğu fikri.
Trump yanlısı destekçiler, 6 Ocak 2021’de Washington DC’de Başkan Donald Trump ile bir mitingin peşinden ABD Kurultay Binası’nı bastı.
Samuel Çorum/Getty
Chicago Üniversitesi’nde politika bilimi profesörü olan Robert Pape, 6 Ocak’ta karıştıkları için kovuşturmaya maruz kalan isyancılar hakkında data topluyor. O ve “ufak araştırmacı ordusu” 47 eyalette 890 isyancıyı ve 439 ilçeyi çözümleme etti. nereden geldiler. İsyancıların yüzde 92’si beyaz ve yüzde 86’sı erkekti. Bir tek yüzde 14’ünün aşırılık yanlısı bağlantıları vardı. Trump döneminde daha ilkin tutuklanan sağcı protestoculara gore işi olmayan kalma yada sabıka kaydı olma olasılıkları oldukça daha düşüktü. Ek olarak daha yaşlıydılar, çoğunlukla 40’lı ve 50’li yaşlarındaydılar. Sadece Pape ve meslektaşlarına bilhassa sıçrayan şey, yarısından fazlasının Joe Biden’ın kazanılmış olduğu ilçelerden olmasıydı. Bir ilçe ne kadar kırsalsa ve seçmenleri Biden yerine Trump’ı ne kadar oldukça tercih ederse, bir isyancı üretme olasılığı o denli azdı.
Çarpıcı başka bir ortak payda daha vardı: Bir ilçenin beyaz nüfusu yüzde olarak ne kadar azalırsa, ihtimaller içinde bir isyancının Kurultay Binası’na gönderilmesi o denli olasıydı. Pape, “isyancı hareketin altındaki enerjinin yüzde 75 kadarını” oluşturan “ırk birincil faktördür” diyor. İsyancıların Trump tarafınca kandırılması değil, korkularının ortasında onun yalanlarının verimli bir zemin bulması. Pape, “‘Dezenformasyon’ kelimesi kapalı,” diyor. “Bu, demografik değişiklik ve bundan korkup korkmadığınızla ilgili.”
Bu yalnız isyancılar için değil, onlarla aynı fikirde olan insanoğlu de ilgilendiriyor. Pape’in ekibi, 21 milyon Amerikalı’nın (politika kitlesinin yüzde 8’i) Biden’ın seçimi çaldığına inandığını öne devam eden iki ulusal anket gerçekleştirmiş oldu. ve şiddetin Trump’ı tekrardan iktidara getirmek için meşrulaştırılacağı. Bu ikili inançları destekleyen iki temel komplo belirlediler: Onlara haiz olan insanların neredeyse yarısı, ülkeyi yöneten “Şeytan’a tapan sübyancılardan oluşan gizli saklı bir grup” olduğuna inanıyor. Ve büyük bir dörtte üçü, sözde büyük ikameye, beyaz Amerikalıların yerini renkli insanların almış olduğu fikrine inanıyor.
Başka bir deyişle, ırk olmasa da bir tek Ayaklanmayı tetikleyen unsur, Pape’in ekibinin toplamış olduğu veriler, beyaz şikayetinin birincil motive edici bulunduğunu gösteriyor. “Verilerimizde gördüğünüz açık bir ırk ayrımı var ve bu ‘büyük yer değişiklik yapma teorisi’nde de görülen şey.”
Beyazlığın düşüşte olduğuna inanmak, Theodore W. Allen’ın yazdığı şeyi kabul etmektir. Beyaz Irkın Buluşu, Büyük Beyaz Varsayım’ı şöyleki adlandırır: “tüm sınıflardan Avrupalı-Amerikalıların ‘beyaz’ kimliğinin toplumsal bir yapıdan ziyade organik bir kalite olarak sorgusuz sualsiz, aslına bakarsak düşünmeden kabulü.” Bu varsayım, medyanın paranoyadan beslenen Klan dogmasının bir noktasını – beyazlığın korunması ihtiyaç duyulan bir şey ve Siyahlığın yadsınması ihtiyaç duyulan bir şey olduğu – bir “kuram” olarak tartışmasına müsaade eden şeydir.
Gerçeklik ile kendimize anlattığımız hikayeler arasındaki bu tür ayrımlar oldukça önemlidir. Şundan dolayı yalnızca Trump’ın yalanlarına değil, bununla birlikte yankılanma nedenlerine -yalanların içindeki yalanlara- karşı koymak için neyle karşı karşıya olduğumuzu anlamalıyız. Aksi takdirde, ABD’nın öyküsünü gerçek yerine kurgu vesilesiyle destekleyen sistemleri dönüştürme fırsatlarını kaçırırız. Pape’in belirttiği şeklinde, isyancılar “kendi çıkarları olarak gördükleri şey tarafınca yalana inanmaya motive ediliyorlar… Irkın merkezde olduğu bu çıkar anlayışını geliştiriyorlar.”
“Bu yalnız esrarengiz düşünme olarak dezenformasyonla ilgili değil” diye ekliyor. “Burada tutucu bir takım inanç var.”
Aslına bakarsak, tehdit altındaki beyazlık anlatıları, İç Cenk kadar eski tutucu konuşma konularıdır. “Köktencilik Cumhuriyetçiler”, 1866 Sivil Haklar Yasasını ve 14. ve 15. değişimleri geçirerek Siyahların oy hakkını koruduklarında, Kurultay’nin Cumhuriyetçi kontrolünü güvence edecek kadar büyük bir oylama bloğu oluşturdular. Sadece ondan sonra, Mississippi’deki 1875 seçimleri esnasında, kölelik yanlısı Demokrat Parti ile yakın bağları olan iki beyaz paramiliter teşkilat, mahalli beyaz ve Siyah Cumhuriyetçileri kaçırıp idam etti ve rakip adayları isimlerini oy pusulasından çıkarmaya zorladı. Demokratlar, yanlış bir halde Mississippi’nin Cumhuriyetçi valisi Adelbert Ames’i beceriksizlikle suçlayarak bu darbeyi haklı çıkardılar. Beyaz Demokratların niçin yüzlerce Siyahi fark gözetmeksizin öldürdüğünü açıklamak için “zenci milisleri” ve “zenci yönetimi” korkusunu da suçladılar.
Mississippi Valisi Adelbert Ames.
Kurultay Kütüphanesi
Sonraki bahar, ABD Senatosu araştırmak için hususi bir komite kurdu. Seçim Günü “çeşitli oy verme yerlerinde silahlı adamlar toplandı, kimi zaman örgütlenmedi ve öteki durumlarda örgütlendi; seçimleri denetim ettiklerini, cumhuriyetçi seçmenlerin gözünü korkuttuklarını ve netice olarak onları cumhuriyetçi adaya oy verme fırsatından yoksun bıraktıklarını.” Soruşturmanın bir parçası olarak, Cumhuriyetçi bir komite üyesi olan Angus Cameron, Mississippi Yüksek Mahkemesi yargıcı ve eski Konfederasyon üyesi Yargıç Josiah Abigail Patterson Campbell’ı sorguladı. Campbell’a Mississippi’deki bir çok beyaz insanın niçin Demokrat Parti’ye bağlı bulunduğunu sordu. Campbell, “Cenk sona erdiğinde, bu ülkenin halkı, Kurultay’nin tekrardan inşa önlemlerini büyük seviyede Cenup halkına karşı bir düşmanlık olarak görmüş oldu” dedi ve “Cenup halkını, bunun doğru olup olmadığına inanmaya yöneltti. tamamen yada yanlış bir halde, Birleşik Devletler hükümeti tarafınca intikam nesneleri ve cezalandırma mevzusu oldukları.
Senato komitesi raporu, beyaz şikayetini ve “siyah ırkı hor gören ve siyasal müttefikleri olan beyaz adamlara nefretle bakan … eski zamanlarda siyasal gücün ayrıcalıklı zevkine alışmış olan ve şimdi düşünen Amerikalıları açıkça kınadı. zencinin siyasal işlerde eşitlik mertebesine yükseltilmesiyle kendilerini alçalttılar. İktidarı hile ve güç kullanarak ele geçirdiler ve eğer kendilerine bırakılırsa, hile ve güç kullanarak onu ellerinde tutacaklar.”
Bu uyarıya karşın Kurultay, Mississippi çetelerini cezalandırmak için yeni federal korumaları – 13., 14. ve 15. Değişimler ve değişikliklere diş vermek için tasarlanmış iki Yürütme Yasası – uygulamadı. O çalınan seçimin sonuçlarının geçerli olmasına izin verildi. Vali Ames çekilme etti ve iktidarı gasp eden bazı Demokratlar Senato’ya yemin ettiler. Bunlardan biri eski bir Konfederasyon albayı olan Lucius Quintus Cincinnatus Lamar’dı ve 1877 tarihindeki Uzlaşmaya aracılık etmeye devam etti. İmar için.
Şimdi geleceğin Amerikalılarının, Trump’ın vatandaşları ve milis gruplarını bir seçimi bozmak için kullanma girişimini iyi mi hatırlayacaklarını düşünmek için günümüze geri dönelim. İsyancıları, beyaz üstünlüğünün ufak ortakları olduklarından ziyade, Trump’ın dolandırıcılığının ırk ayrımı gözetmeyen kurbanları olarak tasvir edersek, bu tarihe bir fenalık olur.
Pape, “Devam eden büyük şeyi kaçırmaya devam ederseniz, bununla asla başa çıkamayacaksınız” diyor. “Fazla ilerleme kaydetmememizin iyi bir sebebi var ve bunun sebebi, bu fikre tutulmuş olmamızdır”, isyancılar Trump’ın yalanlarının büyüsüne kapılmıştı.
ABD, kolektif olarak dürüst bir öz-yansıtma eksikliğimiz tarafınca tehdit edilmeye devam ediyor. Halkın mühim bir kesimi, kimliğini beyazlığın kusursuzluğuna ilişkin mitlere dayandırmakta emsalsiz kalırsa ve bu kimliği sertlik içeren eylemlerle korumaya istekliyse, yalanı ve sertliği sürdürürüz. Günümüzün iç tehditleri toplumumuzu kendi kendisiyle yüzleşmeye sevk edemiyorsa, kim bilir geçmişteki tehditleri anımsamak bunu yapabilir.