“[President Joe] Biden’ın borç limiti konusunda müzakere etmeyi reddetmesi, 2011’de Barack Obama’nın başkan yardımcısı olduğu ve yönetimin temerrüde düşmemek için Cumhuriyetçilere acı veren tavizler verdiği 2011’deki ilk elden deneyiminden kaynaklanıyor” dedi. İlişkili basın Salı sabahı, “Biden yardımcılarına bunun sadece kendisi için değil, geleceğin başkanları için de tekrarlamayı reddettiği bir deneyim olduğunu söyledi.”
Salı akşamına kadar Biden, Meclis Başkanı Kevin McCarthy ve Senato Azınlık Lideri Mitch McConnell ile bir araya geldi, ekibine kendi personelleriyle görüşme talimatı verdi ve Cuma günü Cumhuriyetçi liderlerle başka bir görüşme ayarladı. Daha sonra Biden bir taviz bile verdi, muhabirlere söylemek Cumhuriyetçilerin harcanmamış pandemik yardım fonlarını geri alma önerisi “masada”.
Bu tür faaliyetler için bir kelime var: müzakere.
Biden, McCarthy’den koşulsuz bir borç limiti zammı geçirme taahhüdü olmadan neden konuşmaya başladı? Biden 2011’den ders aldı mı almadı mı?
Başkan, birkaç hafta boyunca, Obama ile o zamanki Meclis Başkanı John Boehner arasındaki 2011 görüşmelerini felaket olarak nitelendiren Demokrat içeriden kişiler ve ilerici aktivistlerle uyum içinde göründü. Buna göre Harold Meyerson Amerikan Beklentisi10 yılda 2,1 trilyon dolarlık harcama kesintisi paketi “2008 çöküşünden sonra toparlanmayı yıllarca uzattı.” Dan PfeifferBeyaz Saray iletişim direktörü Obama-Boehner görüşmesinde yansıdı New York Times O anlaşma “kimseyi tatmin etmedi, sonuç konusunda iki tarafı da kızdırdı ve ülkeye zarar verdi. Amerika Birleşik Devletleri’nin kredi notu ülke tarihinde ilk kez düşürüldü ve hükümetin borçlanma maliyeti yükseldi.”
Bu yakınmaya ve Biden’ın 2011 müzakerelerindeki kendi rolüne rağmen, başkanın müzakere edilmiş bir çözüme yönelik son hamleleri, 2023’teki koşulların 2011’e benzemediğinin kabul edildiğini gösteriyor.
O zamanlar Obama’nın kendisi, Cumhuriyetçilerin harcama kesintileri konusundaki ısrarı karşısında hüsrana uğramıştı. Anılarının ilk cildinde Vaat Edilmiş Bir Toprak (borç limiti müzakereleri tamamlanmadan önce, Mayıs 2011’e kadar başkanlığının öyküsünü anlatıyor), eski cumhurbaşkanı şöyle yazdı: “Tamamen ekonomi meselesi olarak, Beyaz Saray’daki hepimiz, Meclis GOP’un gündemini yasalaştırmanın derin olduğunu düşündük. federal harcama kesintileri mutlak bir felaketle sonuçlanacaktır. İşsizlik yüzde 9 civarında kaldı.” Obama, uzun vadeli açık azaltmanın gerekli olduğuna inanıyordu, ancak “şimdilik açığı azaltmak için yapabileceğimiz en iyi şey ekonomik büyümeyi artırmaktı – ve toplam talep ne kadar zayıf olursa olsun, bu daha az değil, daha fazla federal harcama anlamına geliyordu. ”
2023’te Biden’ın ekonomik mücadelesi Obama’nınkinden çok farklı. 2011 baharında ve yazında Amerika, 2008 ve 2009’daki Büyük Durgunluktan çıkmaya çalışıyordu. İşsizlik hâlâ kabul edilemeyecek kadar yüksek değildi (Ekim 2009’daki yüzde 10’luk zirvesinden bir tık aşağı düşmüş olsa da), aynı zamanda ekonomi de ilk çeyrekte küçüldü. 2011’in çeyreği çift dipli resesyon korkularını harekete geçirdi.
Bugün Amerika, Biden’ın gözetiminde oranı neredeyse yarıya düşen rekor düzeyde düşük işsizlik oranının tadını çıkarıyor. Mevcut başkanın canını sıkan başka bir sorun daha var: Yavaşlayan ama göreve geldiği zamandan daha yüksek olan enflasyon. Pozitif ekonomik büyüme, düşük işsizlik ve daha yüksek ücretler arasında daha yüksek yaşam maliyeti, Biden’ın ekonominin yönetimine ilişkin korkunç iş onay rakamlarının en geçerli açıklamasıdır. O puan üzerine Biden tescillendi yüzde 40’ın altında son aylarda yapılan hemen hemen her ankette.
Enflasyon yüksek olduğunda, maliye politikası yoluyla toplam talebi artırmak, politika yapıcıların birincil endişesi değildir. Federal Rezerv tam tersini yapıyor: toplam talebi azaltmak ve enflasyonist baskıları hafifletmek için faiz oranlarını yükseltmek.
Aynı zamanda ilacın hastayı öldürmesini de istemiyoruz. Çok uzun süreler için çok yüksek belirlenen faiz oranları sermayeye erişimi kısıtlar, talebi boğabilir ve bizi resesyona sürükleyebilir. (Geçen haftaki faiz artışı ve geçen ayki 2023’ün ilk çeyreğinde yavaşlayan ekonomik büyüme raporundan sonra, merkez bankası sinyal verdi şu an için oranları daha fazla artırmayabilir.)
Acımasız harcama kesintileri de aynı riski taşır. Ancak her kesim acımasız bir kesim değildir. Gibi eski Ticaret Müsteşarı Robert Shapiro, Washington Aylık bu ayın başlarında, “büyümenin zaten yavaşlaması ile birlikte, önemli kesintiler ekonomiyi durgunluğa sürükleyebilir”, ancak “ekonomi, borç temerrüdü olmadığı varsayıldığında, muhtemelen ılımlı harcama kesintilerini devrilmeden karşılayabilir.” Obama’nın, Büyük Durgunluk’tan kurtulma sürecini rayından çıkaracak ve 2012’deki yeniden seçilme hedefini baltalayacak herhangi bir kısa vadeli harcama kesintisinden endişelenmek için nedenleri vardı. Biden bazı indirimleri daha kolay karşılayabilir. Ekonomiye zarar vermeden veya ikinci dönem için zaten ürkütücü olan hedefini engellemeden tam olarak ne kadar olacağını bilmek zor, ancak oyun sonu Obama’nınkiyle aynı değil.
Siyasi manzara da Temsilciler Meclisi Cumhuriyetçileri için farklı. On iki yıl önce, Cumhuriyetçiler 2010 Meclis ara seçimlerinin kendilerine 63 sandalye kazandırmasının ardından cesaretlenmişlerdi. Obama’nın başkanlığının ilk günlerinde ortaya çıkan ve artan borç konusunda histerik söylemlerle ticaret yapan aşırı sağcı “Çay Partisi” ile bağlantılı adaylar, kredi aldı Cumhuriyet heyelanı için. 2011’de yemin ettikten üç ay sonra Meclis geçti Temsilci Paul Ryan’ın bütçe kararı, harcamaları 6,2 trilyon dolar azalttı ve Medicare’i özelleştirme yoluna soktu. Mayıs ayında, borç limiti bitiş tarihi yaklaşırken ve sağ kanattan gelen baskıyla Boehner, Obama’ya karşı bir tehditle karşı karşıya geldi. özel talep: Kongre yalnızca harcama kesintilerini borç limiti artışına bağlamakla kalmamalı, aynı zamanda “kesintiler aynı zamanda başkana verilen borç yetkisindeki artıştan daha büyük olmalıdır.”
geleneksel bilgelik bugünkü Cumhuriyetçi Meclis konferansının her zamankinden daha radikal olması ve temerrüdü önlemek için bir anlaşma olasılığını düşürmesidir. Elbette, Marjorie Taylor Greene gibi çılgınlığın yeni sınırlarını alevlendiren House üyelerini bireysel olarak belirleyebiliriz. Ancak bu uç sesler tüm hikayeyi anlatmıyor.
2022 ara sınavında Cumhuriyetçiler Meclisi’ni hiçbir kırmızı dalga taşımadı. Çoğunluğu güçlükle elde ettiler. Boehner 24 sandalyeye sahipken, McCarthy’nin sadece dört, federal dolandırıcılık suçlamalarıyla karşı karşıya kalan Temsilci George Santos görevinden ayrılırsa üç sandalyesi var. Ve McCarthy’ye dar çoğunluğunu sağlayanlar, Biden’ın 2020’de kazandığı ilçelerde 18 CHP temsilcisi, Çay Partisi’nden ilham alan House Freedom Caucus’tan dünkü yahoos değil.
Manevra odasının olmaması McCarthy’nin duruşunu şekillendiriyor. Temsilci Matt Gaetz gibi uzak dövüş figürleri, nüfuzlarıyla övünerek, McCarthy’yi bir tehlikede tuttuklarını öne sürdüler. “deli gömleği.” Ancak McCarthy o kadar kolay zaptedilmedi. Bu ay Meclis’ten gıcırdayarak çıkardığı borç limiti tasarısı 10 yıllık denk bütçe değil Ocak ayında Özgürlük Grup Toplantısı sözü verdi, ancak Özgürlük Grup Toplantısı onu yuttu. 2011’deki Ryan bütçesinden farklı olarak, McCarthy’nin planı, emeklilik güvencesinin siyasi olarak hassas sütunlarını tek başına bıraktı. En anlamlısı, McCarthy tasarısını bir kabul et ya da varsayılan bir teklif olarak nitelendirmedi. Boehner’den farklı olarak Californian, bir borç limiti artışının geçmesi için hangi sayısal koşulun karşılanması gerektiğini belirtmedi. 2013’te birinci sınıf öğrencisiyken hükümetin kapanmasına neden olan ve Obama’nın Uygun Fiyatlı Bakım Yasası’nı feshetmemesi durumunda borçlarını temerrüde düşürmekle tehdit eden Senatör Ted Cruz’u taklit etmedi. Aslında, McCarthy pazarlık konusu olmayan çok fazla talepte bulunmadı, sadece borç limiti artışına bazı harcama kesintilerinin eşlik etmesi gerekiyor.
Cruz deneyimi kısmen McCarthy’nin belirsizliğine bilgi veriyor. Mantıksız bir talebin hizmetinde hükümeti kapattığınızda, kamuoyu tarafından dövülürsünüz. 2013 sonbaharında anket üstüne anket gösterdi Cumhuriyetçiler kanayan destek. Obama’nın pazarlık yapmasına gerek yoktu. Cruz’un büyük hayranları olmayan Boehner ve McConnell, Cumhuriyetçileri teslim olmaya ikna etmek için iç karartıcı anket rakamlarını kullandı.
Ancak çoğunluğunun zayıf doğası, McCarthy’ye ayrıntılardan kaçınmak için daha fazla neden veriyor. Boehner’ın parti toplantısında Obama’nın kazandığı bölgelerden 34 üye vardı. Ancak Cumhuriyetçiler, Ryan’ın Ayn Randcı bütçe yaklaşımıyla tanımlandıktan sonra, bu üyelerin yaklaşık yarısı 2012’de kaybetti. Yine de bu, Boehner’ın ilk çoğunluğu çok önemli olduğu için tokmağı kaybetmeden ödeyebileceği bir bedeldi. McCarthy, bu kadar spesifik ve agresif olmayı göze alamaz; 2024’te Biden bölgesi üyelerinin yarısını kaybederse, azınlık lideri olacak veya daha büyük olasılıkla lider olmayacak.
Biden ve ekibi, McCarthy’nin çoğunluğunun ne kadar sallantıda olduğunun tam olarak farkındalar, bu nedenle başlangıçta Biden bölgesindeki Cumhuriyetçileri McCarthy’ye meydan okumaya ve temiz bir borç limiti artışını desteklemeye zorladılar. Ancak bu asil çaba, Cumhuriyetçi çoğunluğu oluşturanları yanlış yorumladı. Gaetz ve Greene’in karar vermesini istemeyebilirler, ancak haydutluk yapıp ana bölge koalisyonlarını bozmak da istemiyorlar.
Dahası, McCarthy’den uzak durmaları için hiçbir nedenleri yok. Konuşmacı, 1990’larda Cruz veya Meclis Başkanı Newt Gingrich gibi kutuplaştırıcı bir gösteri teknesi olmadı. Mevcut yoklama borç limiti aşılırsa Biden ve McCarthy’nin eşit suçu üstleneceğini öne sürüyor. Bu, Cumhuriyetçileri bir arada tutmaya ve Biden’ın müzakerelere süresiz olarak direnme yeteneğini karmaşıklaştırmaya yetecek kadar iyi. McCarthy’nin eli zayıf olabilir ama şu ana kadar iyi oynadı.
Bu, Biden’ın yuvarlanmak üzere olduğu anlamına mı geliyor? için Obama mı? Obama’nın yuvarlandığı anlatıyı bu kadar çabuk kabul etmeyelim.
Evet, Ağustos 2011’de borç limiti artışını harcama kesintilerinde yaklaşık 2 trilyon dolara bağlayan bir anlaşmayı kabul etti. Ama dört ay önce, obama önerilen 2 trilyon dolarlık harcama kesintisi 1 trilyon dolarlık gelir artırıcıları içeren 4 trilyon dolarlık açık azaltma planının bir parçası olarak. Hatırlayın, Obama bütçe açığının azaltılmasını istedi, ne çok ön planda ne de tüm harcama kesintilerinde.
Pfeiffer, Obama’nın borç limiti konusunda Boehner ile müzakere etme kararını Standard & Poor’s tarafından federal hükümetin kredi notunun düşürülmesine bağlıyor. Aslında, verilen sebep S&P tarafından, nihai anlaşmanın bütçe açığı azaltma miktarının “bize göre hükümetin orta vadeli borç dinamiklerini istikrara kavuşturmak için gerekli olanın altında” düştüğü yönündeydi. önceden ayarlanmış 4 trilyon dolar. Bildiri, düzensiz “siyasi küstahlık”tan yakınıyordu, ama bunun tek nedeni, S&P’nin “daha geniş bir mali konsolidasyon planına” ulaşılabileceğine olan güvenini sarsmasıydı.
2011 anlaşması (zamanın Başkan Yardımcısı Biden ve McConnell tarafından sahte Obama ve Boehner arasındaki daha görkemli bir uzlaşmanın suya düşmesinden sonra) yeni geliri içermiyordu. Zor bir son tarihe kadar iki partinin de bütçe açığını azaltma planını oluşturmakla görevli bir “süper komite” kurdu, yoksa askeri ve sosyal harcamaların başına dramatik bir şekilde otomatik kesintiler gelecekti. Obama, askeri kesinti tehdidinin Cumhuriyetçileri bazı vergi artışlarını kabul etmeye zorlayacağını umuyordu, ancak bu, hüsnükuruntu olduğunu kanıtladı.
Yine de, Obama’nın kendi korkularına rağmen, 2012’deki ekonomik büyüme durgun olmasına rağmen, kesintiler kısa vadede yeniden seçilmesini rayından çıkaracak kadar şiddetli değildi. Obama’ya yardım edildi önceki iki partili anlaşma Cumhuriyetçi selefi tarafından çıkarılan vergi indirimlerini uzatmak için. O zamanlar bu anlaşma ilericileri kızdırdı, ancak toplam talebi artırdı ve durgunluğun önlenmesine yardımcı oldu. Bu anlaşma 2012’nin sonunda sona erdi. Bunu, Obama’nın puanını düşüren sözde “mali uçurum” vergi anlaşması izledi. 600 milyar dolarlık yeni gelir, orijinal açık azaltma planında öngörülen yeni gelirin yarısından fazlası. Ardından, ertesi yılki borç limiti anlaşması (Cumhuriyetçilerin pes etmesinden sonra) otomatik harcama kesintilerini hafifletti.
Net sonuç? Obama’yı eleştirenler sık sık iyileşmesinin yavaşlığından şikayet etse de, istikrarlı ve sürekliydi. Başkanlığı boyunca işsizlik oranı yıllık yüzde 10’dan yüzde 4,7’ye düştü. Aynı zamanda, GSYİH’nın yüzdesi olarak açık yüzde 10’dan yüzde 3’e indi. Tam olarak yuvarlanmanın en kötü durumu değil.
Buna karşılık, Biden’ın müzakere kararının onu siyasi veya bizi ekonomik olarak mahvedeceğini varsaymamıza gerek yok. Bazı mütevazı harcama kesintileri içeren bir anlaşma, yalnızca yıkıcı bir borç temerrüdünü önleme potansiyeline sahip değil, aynı zamanda Fed’in 2024 Seçim Günü için tam zamanında yumuşak iniş girişimlerine yardımcı olma potansiyeline sahip.