PAUL HENNESSY / ANADOLU AJANS / GETTY IMAGES
Eylül 2017’de, Irma Kasırgası Florida’nın güney ucunu süpürdü ve o zamanlar eyaletin 26. Kongre Bölgesi’ni sular altında bıraktı. Ertesi Temmuz, o bölgenin Cumhuriyetçi temsilcisi Carlos Curbelo, iklim değişikliğinin kasırga eğilimli seçim bölgesi üzerindeki etkisini azaltmaya yardımcı olmak için sera gazı emisyonlarını vergilendirecek bir yasa tasarısı sundu. Curbelo’nun parti üyeliği o sırada kaşları kaldırdı, ancak onun için tekrarlayan felaketler tehdidi, pencereden siyasi partizanlık gönderdi. “Bu, Güney Florida’da yaşayan bizler için akademik bir tartışma değil. Bu yerel bir sorun, ”dedi Audubon dergisine 2018’de.
Ve o yalnız değil. Bugün, Kongre salonlarında yürüyen seçilmiş yetkililerin yaklaşık dörtte biri, insan kaynaklı iklim değişikliğinin gerçek olduğuna inanmasa da, araştırmalar, politikacıların iklim değişikliği ve diğer çevresel konularda harekete geçmeye ikna edilebileceğini gösteriyor. Ne yazık ki, bunu yapmak için manşetleri kaplayan bir kasırga gerekebilir. Geçtiğimiz on yılda, birkaç çalışma, milletvekillerinin – ve onların bileşenlerinin – daha önce hiçbir şey yapmamanın feci sonuçlarıyla uğraşmak zorunda kaldıklarında iklim değişikliği konusunda harekete geçme olasılıklarının daha yüksek olduğunu ileri sürdü.
Çevre Koruma Ajansı’nın kurulmasına yol açan 1969 Cuyahoga Nehri yangınından, özellikle Exxon Valdez’den kaynaklanan bir dizi petrol sızıntısından doğan 1990 Petrol Kirliliği Yasası’na kadar, uzun bir çevre felaketi tarihi, çevredeki gelişmelere ilham verdi. Boston Üniversitesi’nde ekonomist olan M. Daniele Paserman, çevre politikası, dedi.
“Afetler çevre sorunlarını daha belirgin hale getiriyor” dedi. Paserman’ın araştırması, 1989 ve 2014 yılları arasında, bir kasırganın vurduğu bölgelerden gelen kongre üyelerinin, bir sonraki yıl çevre düzenleme faturalarına sponsor olma veya ortak sponsor olma olasılığının daha yüksek olduğunu buldu. Ve benzer korelasyonları fark eden tek kişi o değil. 2004 ve 2011 yılları arasındaki anormal sıcaklık ve yağış eğilimlerini inceleyen başka bir araştırmaya göre, ana eyaletlerinde tuhaf hava koşulları yaşayan Kongre üyelerinin her türlü çevre mevzuatına oy verme olasılıkları daha yüksekti. Daha geniş olarak, 34 ülkeden yapılan uluslararası araştırmalar, nükleer felaketlerin, olaydan sonraki yedi yıl boyunca uygulanan yenilenebilir enerji politikalarının sayısını artırdığını buldu.
Bu araştırma dizisi nispeten yenidir ve çalışmaların sayısı nispeten azdır. Ancak tüm bunlar, daha derinlemesine incelenen daha büyük bir soruya dayanıyor: iklim değişikliğinin etkilerini kişisel olarak deneyimlemek, genel kamuoyunda inanç ve davranışları nasıl şekillendiriyor.
Mevcut literatürün 2021’de gözden geçirilmesi, doğal bir felaketle yaşamanın, iklim değişikliğinin bir sorun olduğuna ve bunun size ve ailenize neler yapabileceği konusunda daha fazla endişe duyduğuna dair daha yüksek düzeyde kendi kendine bildirilen inançla ilişkili olduğuna dair bol miktarda kanıt keşfetti. Bu ayın başlarında Ipsos ile yaptığımız kendi anketimiz de benzer bir şey gösterdi. Cumhuriyetçiler arasında bile, son beş yılda aşırı hava olayı yaşayanların neredeyse yarısı bize iklim değişikliği konusunda endişeli olduklarını söylerken, doğal afet yaşamamış olanların oranı sadece yüzde 17.
Ancak bir felaketin gelecekteki felaketleri önleme yeteneğinin sınırları vardır. Birincisi, iklim değişikliğine olan inancın arttığını gösteren aynı inceleme makalesi, bu konuyla ilgilenecek davranışlarda karşılık gelen bir artış bulamadı. Ve inançtaki değişiklikler hala insanların zaten düşündükleri tarafından büyük ölçüde yönetiliyor. Örneğin, 2013-14 kışında Birleşik Krallık’ta şiddetli sel felaketi yaşayan insanlarla yapılan 2019 tarihli bir ankette, iklim değişikliği konusunda en yüksek düzeyde endişeyle oradan ayrılanlar, selleri zaten küresel ısınmaya bağlamış olan kişilerdi.
Dolayısıyla, politikacıların nasıl değişebileceğine bakan çok daha az sayıda makalenin olması muhtemelen bir şok olmamalı. onların iklim değişikliği karşısında davranış, kendi uyarıları ve komplikasyonları ile birlikte gelir. Araştırmalar, yalnızca güçlü demokrasilere sahip ülkelerin iklim felaketlerinin ardından iklim politikasında bir artış gördüğünü gösteriyor. Paserman’ın çalışması, etkilerin felakete yakınlıkla sıkı bir şekilde bağlantılı olduğunu buldu. Bir kasırganın meydana geldiği aynı eyalette görev yapan ancak bölgeleri etkilenmeyen milletvekilleri bile siyasi değişim için adım atacak gibi değildi.
Bu makale, iklim felaketleri yaşayan politikacıların partiden bağımsız olarak iklim politikalarını zorlama olasılığının daha yüksek olduğunu ortaya koyarken, farklı bir çalışma – anormal sıcaklık ve yağış eğilimlerini gösteren, temsilcilerin çevresel oylarıyla ilişkiliydi – partinin önemli olduğunu buldu. Davis, California Üniversitesi’nden ekonomist ve bu makalenin yazarı Erich Muehlegger, Ilımlı Demokratların daha fazla çevre politikası desteğine doğru en büyük değişimi yaptığını söyledi. “Cumhuriyetçiler için pek bir sonuç bulamadık, daha sert Demokratlar için de pek bir sonuç bulamadık, ancak bunun nedeni her zaman çevre düzenlemelerine oy vermeleri olabilir” dedi. “Zaten tüm bu sorunların başındaysanız, daha fazla çevre yanlısı olamazsınız.”
Politikacıların iklim felaketi karşısında neden bazen politikalarını değiştirip bazen değiştirmediklerini tam olarak anlamak için çok daha fazla araştırma yapılması gerekecek. Bu arada, milletvekillerinin doğal afetlere çevresel oylarla yanıt vermeleri, aynı olaydan başka, daha sefil yasama fırsatlarını görmedikleri anlamına gelmez. Maryland Üniversitesi, College Park’ta ekonomist olan Ethan Kaplan ve meslektaşları, politikacıların doğal bir felaketin hemen ardından, kimsenin dikkatini çekmediğinde, özel ilgi gösteren bağışçıların endişelerini destekleyen oyları zorlamak için büyük olasılıkla kullandıklarını buldu. Bu, felaketin politikacıları iklim değişikliği konusunda harekete geçmeye sevk edebileceği fikriyle çelişmiyor. Bunun yerine Kaplan, iki şeyin paralel ilerleyebileceğini söyledi. Bir afet, uzun vadede daha büyük çevre politikalarına yol açsa bile, kısa vadede bağışçıların hedefleri için bir oyalama yaratabilir.