DREEW ANGERER / GETTY IMAGES
“Bizim neslimiz, iklim krizinin giderek kötüleştiğini ve politikacıların hiçbir şey yapmadığını izleyerek büyüdü.” Bu, genç iklim aktivisti Greta Thunberg’den bir alıntı gibi gelebilir, ancak aslında bu, 2022 ara sınavlarına kadar birden fazla eyalette görünen yeni bir dizi siyasi reklamın açılış satırıdır – savunuculuk grupları İklim Gücü Eylemi ve Koruma Birliği Seçmenleri, ölçekleri iklim odaklı Demokratlara doğru çevireceğini umuyor.
Bununla birlikte, tarihsel olarak, iklim değişikliği pek de politik bir kral yapıcı olmamıştır. Adaylar seçmenlerine güvendiklerinde bile yaptı çevreyi çok önemsiyorum, oyları güvenilir bir şekilde değiştiren bir şey olmadı. Örneğin, 2020 başkanlık seçimlerinde seçmenlerin üçte ikisi, çıkış anketçisi Edison Research’e iklim değişikliğinin “ciddi bir sorun” olduğunu söyledi – ancak aynı grubun yüzde 29’u, iklim konusundaki pozisyonu olan bir aday olan o zamanki Başkan Donald Trump’a oy verdi. değişim en iyi ihtimalle … tutarsızdı.
Dolayısıyla, özellikle Demokratik adayların iklim değişikliğini iyi niyetle teşvik etmeyi amaçlayan 12 milyon dolarlık bir reklam kampanyası, ilk bakışta bir aptalın işi gibi görünüyor. Ancak bu reklamların içeriği, kendilerini iklim değişikliği üzerinde eylemsizliğin sonuçlarına katlanan bir neslin parçası olarak gören genç seçmenler gibi dar bir hedef kitleye yönelik olduklarını açıkça ortaya koysa da, reklamlar tüm onlardan. Bunun yerine, bu reklamları finanse eden gruplar, genç seçmenlerden oluşan bir alt kümenin belirli bir parçasına ulaşmaya çalışıyor. Yine de, bu ince sınırlarda, iklim değişikliğinin seçimleri gerçekten etkileyen bir sorun haline gelebileceğini düşünmek için nedenler var.
Yale İklim Değişikliği İletişimi Programı direktörü Anthony Leiserowitz, bu yıl bir oylama konusu olarak iklim değişikliği lehine kesinlikle çalışan bir şeyin iklimle ilgili fiili yasal değişikliğin varlığı olduğunu söyledi. İklim sorunları konusunda seçmenlere ulaşma girişimleri, Başkan Biden’ın bir dizi vergi indirimini, yeni düzenlemeleri, finansmanı ve uzun vadede ülkenin karbon emisyonlarını azaltmaya odaklanan teşvikleri içeren harcama faturası olan Enflasyon Azaltma Yasası’nın kabulü bağlamında gerçekleşiyor. terim.
Leiserowitz, bu yasa tasarısının gerçekten büyük bir anlaşma olduğunu söyledi. Bunun dışında, “iklim değişikliği konusunda çok az veya hiç büyük ulusal eylem olmadı. Ve bunu 30 yıldır yapıyorum” dedi.
IRA’nın geçişi, seçmenlerin istediklerini söyledikleriyle uyumludur. Demokrat seçmenlerin büyük bir çoğunluğu, Biden yönetiminin ve Kongre’nin iklim değişikliğiyle başa çıkmak için daha fazlasını yapması gerektiğini düşünüyor – Mayıs ayındaki Pew Araştırma Merkezi anketine göre yüzde 82. Aynı rapor, tüm Amerikalıların yüzde 58’inin federal hükümetin iklim değişikliğiyle mücadele etmek için yeterince çaba göstermediğini hissettiğini ortaya koydu. Bunun gibi sonuçlar göz önüne alındığında, nihayet iklimi ele alan bir federal yasa tasarısının, seçmenleri – en azından liberal eğilimli olanları – gerçekten motive edebilecek bir şey olacağını varsaymak kolay olacaktır.
Ancak seçmenler ve iklim politikası arasındaki ilişki uzun zamandır “karmaşık” etiketinin altına düştü. Seçmenlerin istediklerini söyledikleri -iklim değişikliği konusunda eylem- ile bunu başarmak için yapmak istedikleri arasında yerleşik bir boşluk var. Örneğin, 2019’da Reuters ve Ipsos tarafından yapılan bir anket, Amerikalıların yüzde 69’unun hükümetin iklim değişikliği konusunda “agresif” önlemler almasını isterken, yalnızca yüzde 42’sinin kendi evlerine güneş panelleri kurma olasılığının yüksek olduğunu; Yüzde 38’inin emisyonları azaltmak için araç paylaşımına başlaması muhtemeldi; ve sadece yüzde 34’ü iklim politikalarını desteklemek için yılda fazladan 100 dolar vergi ödeyecekti. Ve kayıtlı seçmenlerin en önemli olarak gördüğü konuları izleyen 13 yıllık YouGov anketlerinde, iklim değişikliği sürekli olarak istihdam ve enflasyon gibi ekonomik konularda arka planda kaldı. 10 Ekim itibariyle, seçmenlerin yüzde 12’si iklim değişikliğini ve çevreyi 1 numaralı endişeleri olarak sıralarken, yüzde 22’si enflasyon ve yüksek fiyatları belirtti. İklim değişikliğini vurgulamanın seçmenler için bir çıkış olduğu söylenemez – Başkan Biden Greenpeace’in 2020 seçim İklim Puan Kartı’ndan sağlam bir B+ aldı. Ancak iklim de tek başına seçmenleri cezbedecek bir konu değil. Adaylığı sırasında Greenpeace puan kartında en yüksek puanı almak, Washington’un Demokrat valisi Jay Inslee’yi Beyaz Saray’a fırlatmak için yeterli değildi.
Bu tarih, muhtemelen iklim değişikliği politikasını öne çıkaran reklamların bu kampanya döngüsünde nispeten nadir olmasının nedenidir. Virginia Üniversitesi Siyaset Merkezi’nin bu ara seçimde izlediği yaklaşık 350 reklam kampanyasından, kürtaj ve suç, merkezin en son analizinin iklimden bile bahsetmediği noktaya kadar, oyundaki başlıca konular oldu. Siyasi reklamcılığın ayrıntılarını belgeleyen Wesleyan Medya Projesi’nin verilerine göre, Eylül ayında bile, IRA’nın geçişinden sonra enerji ve çevre odaklı reklamlar, suç ve enflasyon gibi diğer konularda üçüncü sırada olmaya devam ediyordu. Proje, Eylül ayında ülke çapındaki siyasi reklamların yüzde 15’inin enerji ve çevre sorunlarına (iklim değişikliğini içerebilecek) odaklandığını, buna karşılık reklamların yüzde 26’sının kamu güvenliğine ve yüzde 19’unun enflasyona odaklandığını buldu. LCV tarafından oluşturulan reklamlar arasında bile, bazıları özellikle iklim değişikliği veya IRA ile ilgili değil – bunun yerine belirli bir adayın Demokratik platforma nasıl uyduğu hakkında daha geniş konuşuyor.
Ancak LCV’nin reklam kampanyasının asıl amacı, insanları bir adaya oy vermeye ikna etmek gibi görünüyor. çünkü o kişi iklim politikasını yaptırdı – reklamlarda biraz sürpriz olarak sunulan bir şey, “Bunu gerçekten yaptıklarına inanabiliyor musun?” an. Siyaset profesörü Lynn Vavreck, yıllarca süren araştırmaların, reklamın yarattığı ikna etkilerinin – politik olsun ya da olmasın – çok uzun sürmediğini ve çok küçük olduğunu, belki de dalgalanmada yüzde puanlık bir fark yaratabileceğini söyledi. ve kamu politikası California Üniversitesi, Los Angeles’ta. “Fakat küçüklüğü çok önemli olmamakla karıştırmayın,” dedi.
Bunun nedeni, oy veren kamuoyunun bir bütün olarak iklim değişikliği ile ilgili bu dağınık duruma sahip olmasına rağmen, giderek daha fazla gerçek anlaşma olan Demokratik eğilimli bir seçmen kesimi var. Genç ve sol eğilimli seçmenler, 10 Ekim’de yapılan en son YouGov anketinde iklim değişikliğini en çok 1 numaralı mesele olarak görüyorlardı. 30 yaşın altındaki seçmenlerin yüzde 18’i ve Demokratların yüzde 19’u bunun ABD’nin karşı karşıya olduğu en önemli mesele olduğunu söyledi. 65 yaş ve üstü seçmenlerin yüzde 11’ine ve Cumhuriyetçilerin sadece yüzde 2’sine kıyasla. Nisan ve Eylül ayları arasında Ipsos’un Bilgi Paneli kullanılarak yürütülen devam eden FiveThirtyEight/Ipsos paneli anketinde Demokratların yüzde 36’sı iklim değişikliğini ülkenin en önemli sorunlarından biri olarak nitelendirdi.
Berkeley’deki California Üniversitesi’nde siyaset bilimi profesörü Charlotte Hill, gençlerin iklim değişikliği gerçeği ve bu konuda harekete geçme ihtiyacı hakkında en güçlü inançlara sahip olduğunu söyledi. Bu eğilim o kadar güçlü ki parti sınırlarını bile aşıyor: Oylama çağındaki 30 yaşın altındaki Cumhuriyetçilerin yüzde kırk yedisi Mayıs ayında Pew’e hükümetin iklim değişikliğiyle mücadele için çok az şey yaptığını söylerken, bu oran 65 yaş ve üstü Cumhuriyetçilerin sadece yüzde 18’i. Ancak genç (ve özellikle genç, sol eğilimli) seçmenler bu reklamlar için çok iyi hedefler çünkü onlar aynı zamanda bir ara seçime katılma olasılığı en düşük olan yaş grubu. Hill, “Gençlerin oy vermemek için öne sürdüğü en önemli nedenin adayları veya sorunları sevmemesi de oldukça tutarlı” dedi.
Politikacıların aslında kendi arzularına göre hareket ettiğini söyleyen reklamlarla iklim değişikliğini en çok önemseyen ve dışarı çıkıp kendi başlarına oy kullanma olasılığı en düşük olan insanları hedeflemek, ölçekleri değiştiren türden küçük farklılıklar üretebilir. Bazı seçimler, dedi Hill ve Vavreck.
Ancak LCV kampanyası, eyalet çapında Senato yarışının sıkı olduğu yedi eyalet de dahil olmak üzere, bu küçük değişim marjının en önemli olacağı bölgelerde yaşayan 2 milyon belirli seçmeni reklamları hedefleyerek bunu bir adım daha ileri götürdü – Arizona, Colorado , Georgia, New Hampshire, Nevada, Pensilvanya ve Wisconsin. LCV kampanyalardan sorumlu kıdemli başkan yardımcısı Pete Maysmith, modelin, iklim konularını çok önemseyen kararsız seçmenleri oylarını Biden lehine vermeye ikna etmek olduğu 2020 başkanlık seçimlerindeki benzer mikro hedefleme çalışmasına dayandığını söyledi. . Bu seçmenler Trump’ı Biden’dan daha fazla onayladı, ancak hedeflenen reklamlar en azından bir kısmını Demokrat’a oy vermeye ikna etmiş görünüyor. Seçim sonrası anketlere ve kontrollü bir deneye dayanarak, LCV, Biden’ın oy marjını kontrol nüfusuna göre 5,6 puan artırdığına inanıyor.
Grubun bu son mikro hedefli reklamlarla ne kadar büyük bir fark yaratabileceğini henüz kimse bilmiyor. Ancak kanıtlar, küçüklerin büyük olabileceğini ve bu gerçeğin iklim değişikliği reklamcılığındaki riskleri değiştirdiğini gösteriyor.