Capitol Hill’deki tren enkazından gözlerinizi ayırmak zor oldu. Kevin McCarthy için Meclis Başkanlığı yarışını kaybetmekten daha fena olan tek şey kazanmaktı. O denli fazlaca rüşvet, o denli fazlaca ödün ve hatta bir milletvekilinin bir başkası tarafınca üçüncüsü bozarak saldırmaya girişim etmesi bizi şaşkına çevirdi. Ganimetler, fakat bununla beraber azalan, kirlenen bir kurum da galip gelir.
Hepimiz Kurultay’nin dağıldığını görmeli. C-SPAN, kameraları her zamanki durağan(durgun) “iki çekimde” durağan(durgun) tutacak hiçbir denetleyici yasal otorite olmadığı göz önüne alındığında, kameralarını Meclis odasının herhangi bir yerine hedeflemek için nadir bir fırsata sahipti. Lise kafeteryasında çocuklar benzer biçimde yer değiştiren üyeler gördük. Uzatmalar gösterinin yıldızlarıydı. Bazı Cumhuriyetçi konuşma üyeleri Lauren Boebert, Matt Gaetz ve (kendi ailesi Arizona seçmenlerini onu görevden almaları mevzusunda uyaran) Paul Gosar ile aynı fikirde olsalar bile, onları etkilemek istemiyorlar. Koltuğuna yığılmış bekleyenleri, birleşmiş ve kendini beğenmiş Demokratları ve deli müzakereleri gördük. Gaetz’le kavgalı olan Marjorie Taylor Greene, bir süre onun yanında oturdu. karşı karşıya. Gaetz, Temsilci Mike Rogers tarafınca neredeyse yüzünü ezene kadar kime üzüleceğini bilmek zordu. Ne yazık ki hepimiz yitirdi. CBS’de Stephen Colbert, Boebert’in McCarthy’nin erkekliğini köstebek derisi bir çantada tuttuğu mevzusunda latife yapmış oldu.
Hafta süresince McCarthy, Cumhuriyetçi konferansın ortalama 200 üyesini elinde tuttu. Gene de birçok şahıs, her şeye gücü yeten Meclis Kuralları Komitesi’nde Meclis Özgürlük Grubu koltuklarını güvence etmek ve yalnız bir gezici üyenin, verdiği en fena armağan olan, onun savunması için oylama yapmasına izin vermek benzer biçimde, bu kadar fazlaca şey vermesi karşısında dehşete düştü. McCarthy, başlangıçta çizdiği kırmızı çizgiyi sildi ve beş üyenin sandalyeyi boşaltmak için bir önerge başlatmasını istedi. Bu kaide benimsenmiş olsaydı, geleceğin konuşmacıları yabancılaşmış bir üyenin insafına kalacaktı, bu da bir insanın daha büyük ihtişamı için bir yıkım olacaktı.
Neville Chamberlain benzeri yatıştırmaya karşın, 15 ile 20 içinde Never McCarthyciler olarak adlandırılabilecek kişiler ve rüşvet verilemeyen sert çekirdekli beş Never, Never McCarthyciler vardı. Perşembe günü havada asılı kalan sual, eski Young Gun McCarthy’ye kurusıkı atış yapmayı bırakması icap ettiğini kimin söyleyeceğiydi.
Bir Kaliforniyalı olan McCarthy, uzmanların ölümünün evvelde söylendiğini söylediği sırada güneşli kaldı. Meclis katında latife yapmış oldu ve Perşembe gecesi iyimser oldu. Müttefikleri, işlerde bir antak kalma bulunduğunu söylediler, bu da patronun dükkânı yeterince mücevher alamamış yağmacılara açmış olduğu anlamına geliyordu. Donald Trump’ın 11. oylamada tek bir oy kazanması ve McCarthy’nin gene çoğunluğu elde edememesi akıllara deliliğin tanımını getirdi: aynı şeyi yeniden yeniden yapmak, değişik bir netice beklemek. Bitkin üyeler koltuklarına yığılmışken, dar bir çoğunluğun aynı fikir olabileceği tek şey, bir gece arayıp Cuma öğleden sonrasında geri dönmekti.
Üyeler ameliyattan ve aileyle ilgili acil durumlardan 14. kez oy vermek için topallayarak döndüklerinde, McCarthy’nin geri alamayacağı kadar fazlaca şey vermiş olduğu kesinliğine karşın bir antak kalma yapmış olduğu söylendi. 57 yaşındaki, neredeyse tüm desteğini oluşturan sağcı kurumsalcıları yitirme tehlikesiyle karşı karşıyaydı. McCarthy sabahı onlara her lüks komite görevini vermediği mevzusunda güvence vererek geçirdi. McCarthy yeniden kurusıra atmaya başlayınca yapılacak en güvenli şey herkesi eve göndermekti. Gecenin ikinci en trajik anında -bir Cumhuriyetçinin ötekinin boğazına atılmasının ardından- McCarthy, sanki piyangoyu kazanmış benzer biçimde kırmızı kart göstererek Meclisin katibine koşarak “Hayır”ını bir ertelemeye çevirdi. “Evet.” Bu sefer ağlamıyordu kurt. Gaetz -ve McCarthy’nin onun için şapkasından ne çıkardığını düşlemek insanı ürpertiyor- “Mevcut” oyu verirdi. Raggedy Ann benzer biçimde, McCarthy’nin yüzü bitkin bir üzüntüden ışıldayan bir neşeye dönüştü.
Sadece Cumartesi sabahı Mudville’de Cumhuriyetçiler tezahürat yaparken sevinç yoktu. Şov, 1856’dan beri her Evin yapmış olduğu benzer biçimde, GOP’un evlerini düzene sokamayacağının yüksek çözünürlüğünde olan kanıtıydı. Ülkenin sınırı yönetme, faturalarını ödeme, hükümetini finanse etme ve başka bir salgını bastırma şansı ne kadardı?
Bir zamanlar Trump’a boyun eğmeden ilkin Ronald Reagan’ın önünde diz çöken Bakersfield’lı adam, Gipper’ın teröristlerle pazarlık yapmama öğüdünü unuttu. (Normal olarak, başka bir Kaliforniyalı olan Reagan, Ayetullah ile bir tabanca anlaşması onayladı, bu yüzden McCarthy iyi bir arkadaştır.) Şimdi McCarthy, teröristlere teslim olduğunuzda, onların etkisiz hale getirilmediğini tekrardan öğrendi. Cesaretlendiler. Yeni konuşmacı bomba atıcısı Taylor Greene’i yanına çekti. Temsilci, rantları sebebiyle komitelerde vazife yapmaktan men edilmiş olmasına karşın, artık McCarthy’nin en yakın müttefiklerinden biridir. 118. Kurultay’de açık oturum seçimini yaptığına bahse girebilirsiniz. McCarthy, siyasetin ıslak direğine neredeyse sonuna kadar tırmanmış bir kurumsalcıdır. 2007’den beri sistem içinde çalışıyor ve son zamanlarda muhtemelen üzüntüyle çırağına yalancı diyen emekli patronu Temsilci Bill Thomas’ın koltuğunu alıyor. Şimdi kendini kurumsallık karşıtlarına borç içinde buluyor, bu mafyaya borçlu olmak benzer biçimde. Sonu iyi değil.
McCarthy, Boebert’in geçen Çarşamba gecesi Sean Hannity hakkında konuşurken gösterdiği benzer biçimde, tıpkı Nietzsche benzer biçimde, tanrıların inşa edeceklerini ilkin yok etmeleri gerektiğine inanan aşırılık yanlılarının iradesine boyun eğiyor. yapmak.
McCarthy’nin neşeli mizacı, onu konuşmacının ofisindeki perdeleri ölçmeye yöneltti. Çılgınlık başlamadan ilkin balkonun keyfini çıkarmak için taşındı. Müzakerelerin ne kadar gerilmiş ve ne kadar uzun sürdüğünü görmek için pizzayı takip edebilirsiniz: Washington’ın kaliteli Wiseguy Pizza’sı ile başladılar ve Domino’s’a kadar indiler. McCarthy’nin işi almadan ilkin taşınması Gaetz’i o denli kızdırdı ki, izinsiz taşınmada niçin ortaklaşa iş yaptığını öğrenmek için Kurultay Binası mimarına mektup yazdı.
McCarthy’nin neşeli tavrı nadiren bozuldu, sadece kırıldığında, “Hayır” oyları hafta süresince artarak beşten 20’ye çıkmış olduğu için sersemlemiş görünüyordu. Hepimiz Kevin’i severken bu iyi mi olabilirdi? Fakat hepimiz seni belli belirsiz sevdiğinde, bir silahlı çatışmada senin tarafını tutacak kadar senden hoşlanmayabilir.
McCarthy’nin Cumartesi sabahının erken saatlerinde zaferini garantileyen bir pozitif yanları vardı: Kimse olmadan birini yenemezsin. Yarış McCarthy karşıtıydı, başka birinin yanında değildi. McCarthy’nin yardımcısı, 2017’de bir kurultay beyzbol maçında ağır şekilde yaralanan Louisiana’dan popüler bir meslektaş olan Temsilci Steve Scalise, olabilirmiş benzer biçimde görünüyordu, sonrasında da olmayacakmış benzer biçimde görünüyordu, kralı yaralayamayacağınızı bilmesinden meydana gelen temkinliliği. , onu öldürmelisin ya da kendin ölmelisin. Vuruldum fakat tabanca kontrolünden nefret ediyorum ahlakı, GOP konferansı için muhteşem bir yaşam öyküsü – kim bilir “Bagajsız David Duke” olduğu iddia edilen sözü benzer biçimde.
McCarthy’nin kaybetmesi, kaybetmesi ve kaybetmekten yorulana kadar kaybetmesi bir şeydir. Sadece nihai halefinin de tehlikeli bir halde köktencilik Cumhuriyetçilerin elinde yaşayacağını bilmek acı verici. McCarthy’nin herhangi bir şeyi savunmadaki başarısızlığından geliyor.
Devamlı bu şekilde değildi. İki yıl ilkin Meclis’te ayağa kalktı ve 6 Ocak’taki arbededen eski başkanı görevli tuttu. Sadece sözcü olmak istedi ve bundan dolayı, iki hafta sonrasında af dilemek için Mar-a-Lago’ya uçtu. Dün gece, Özgürlük Grup Toplantısından daha çok oy çekmek için, Meclisin girişindeki metal dedektörleri sökmeye ve Etik Komitesini dağıtmaya yemin etti. Tanrı korusun, kısa süre ilkin Long Island’dan seçilen fabülist ve McCarthy destekçisi George Santos’u görevden alacak bir mekanizma olmasın.
McCarthy daha akıllı olsaydı, Nancy Pelosi’nin tarihsel olarak başarıya ulaşmış olan konuşmacılığına bakabilirdi; Oyu olmadığında, bilhassa de başkan seçilmesiyle ilgili olarak, kürsüye asla bir yasa tasarısı getirmedi. Devamlı ilk oylamada kazanmıştır.
Bazı erişkin Cumhuriyetçiler var. Yolun derhal karşısında, azınlık lideri olarak tekrardan seçildiğinde 10 oydan azca bir farkla kaybeden Mitch McConnell var. McCarthy başka bir oy pusulasını daha kaybederken televizyona baksaydı, McConnell’in Kentucky’de, eve milyonlarca altyapı harcanması getirmiş olduğu için kendisine kredi veren Başkan Joe Biden’la beraber dolaştığını görürdü. Covington, Kentucky ile Cincinnati. Doğru, McConnell’in işi daha kolaydı ve onun yetkinliği kim bilir McCarthy’nin talihsizliğinden daha yıkıcı. Uğraşması ihtiyaç duyulan Boebert ve Gaetz yok, fakat Josh Hawley ve Ted Cruz da yalancı pohpohlayıcılar. McConnell, bir AA üyesi benzer biçimde sessizlik günlerini işaretleyerek, Trump’la konuşmamakla zekice övünüyor. Bir senedir ayık.
McCarthy, geçen ay fazlaca amaçlı harcama yasasına itiraz ettiğinde, gelecek kaosu evvelde haber vermişti. Geçmesi ihtiyaç duyulan yasayı bozmaya yönelik bu oylama, onun yalnızca aşırılık yanlısı önlemlere ilişkin oylamalara izin vermeyeceğini, bununla beraber onları destekleyeceğini de gösterdi. Borç tavanını yükseltme zamanı vardığında, iktisat için potansiyel olarak feci neticelerle beraber tüm bu tarz şeyleri yeniden gözden geçireceğiz. Normal olarak McCarthy, sanki konuşmacılığı buna bağlıymış benzer biçimde, Meclisin tüm soruşturma enerjisini Hunter Biden’ın dizüstü bilgisayarının kilidini açmaya harcayacak.
Hafta sonunda McCarthy felsefi bir tavır takındı: Iyi mi başladığınız değil, dedi. Bu şekilde bitirirsin.
Ve bitti. 15. turda dükkânı dağıttı ve bitkin fakat neşeli bir galip olarak bitiş çizgisini topallayarak geçti, birleşik bir partiye liderlik ettiğini deklare etti ve desteği için eski Başkan Trump’a teşekkür etti.
Pazartesi günü, McCarthy onu kazanmak için camın üstünde sürünmeye zorlayan aynı nihilistler tarafınca perişan edilecek. Uğruna ufak düşürdüğü işle yüzleşmek zorunda duracak. Genç bir adam olan McCarthy, kuru ve sıcak Kern County’deki yangınlarla savaşım işini seviyordu, sadece bu onu Washington’daki büyük yangınlarla savaşım etmeye hazırlamadı. Meslektaşları kalmasına izin verdiği sürece, McCarthy tekerlekli bir hamsterdır, her gün bundan önceki sefil günün tekrarıdır, yalnız Bill Murray’in aksine. Kunduz Festivali, konuşmacı işte asla büyümeyecek. Aşırılık yanlılarını aşırı derecede şımartmış olsa da, ona asla güvenmeyecekler. Ötekiler, en iyi fiyata satılıp satılmadıklarını merak edecek. McCarthy her sabah uyanıp kendisi tarafınca meydana getirilen kaotik bir kuruma başkanlık edecek, bundan dolayı oraya giden fazlaca fazla şahıs orayı yakıp yıkacak kadar fazlaca şeye haiz.
Günün erken saatlerinde McCarthy, iki yıl ilkin 6 Ocak’ta kendisini korumuş olan ölü ve diri memurların anma törenine katılmak için koridordan Kurultay Binası’nın merdivenlerine inmedi. “Başarısız darbe nedir?” terörün ikinci yıldönümünde sorabilirsiniz. Bir başkası için ergonomik. Yaralı yeni konuşmacının bu mevzuda yada başka herhangi bir mevzuda iyi mi bir şey yaptığını görmek zor.
