2019’da, özel avukatın serbest bırakılmasından birkaç hafta sonra Robert Mueller’in 2016 seçimlerine Rusya’nın müdahalesine ilişkin raporu, Trump yönetimi senaryoyu çevirdi ve başladı müfettişleri soruşturmak.
Başsavcı Bill Barr, ABD Başsavcısı John Durham’ı görevine atadı. Bu devlet görevlilerini soruşturmak Donald Trump’ın Rusya ile bağlarını araştırmaya cüret eden.
FBI’lar Trump-Rusya soruşturması, Barr alenen tartıştıince komplo teorilerinin peşinden koşmaktan doğdu ve sahte kanıtlara dayandı ve araştırmacıları ya siyasi önyargılarla kör oldu ya da bariz siyasi saiklerle hareket etti.
Sonra Durham ve Barr aynı şeyleri yapmaya başladılar.
tarafından yeni, ayrıntılı bir açıklama New York Times’tan Charlie Savage, Adam Goldman ve Katie Benner sonuçlanmak üzere olduğu iddia edilen yaklaşık dört yıllık Durham soruşturmasında tam olarak ne olduğunu araştırıyor ve bu hiç hoş değil. Anekdot üstüne anekdot, Durham ve Barr’ın komplo teorilerine kanıt olmadan, ancak Trump’ın en sevdiği argümanlarından birini desteklemek için açık siyasi güdülerle inandığını gösteriyor: alçakça bir komplonun kurbanı olduğu.
Temel olarak, Durham ve Barr, Trump-Rusya soruşturmasının, Trump’a siyasi olarak zarar vermek amacıyla ya “derin devlet” yetkilileri ya da Clinton kampanyası (veya her ikisi) tarafından kötü niyetle üretildiğini kanıtlamak istediler. Durham tekrar tekrar bu teorinin çeşitli versiyonlarını takip etti ve tekrar tekrar iddiasını kanıtlamakta yetersiz kaldı.
Barr ve Durham şüphelerle yola çıktıysa, ancak soruşturma sonucunda bunların temelsiz olduğunu anladıysa, bu o kadar da korkunç değildir. Yine de her iki adam da “‘derin devlet’/Clinton kampanyası işi vurdu” teorisinin doğru olduğunu alenen söylemeye veya ima etmeye devam etti – Barr, kamuoyuna yaptığı açıklamalarda bunu açıkça söyledi ve Durham’da mahkeme kayıtları ve deneme sorgulaması bu, aslında kanıtlayamadığı bir anlatıyı ilerletmek için tasarlanmış gibiydi.
Tuhaf bir şekilde, İtalyan yetkililerin bir şekilde Trump-Rusya soruşturmasının başlatılmasına dahil olduğu şeklindeki bu teorilerden birini incelerken, bunun yerine Durham ve Barr’a Trump’ın kendisini potansiyel mali suçlarla ilişkilendiren kanıtlar sunuldu. “Bay. Barr ve Bay Durham, ihbarın göz ardı edilemeyecek kadar ciddi ve inandırıcı olduğuna karar verdi. Muhabirlerin yazdığı zamanlar. Barr, Trump hakkındaki bu yeni soruşturmayı Durham’ın elinde tuttu ve ona ne olduğu belli değil.
Trump-Rusya soruşturması kesinlikle eleştiriden muaf tutulmamalı ve müfettişlerin yanlış hüküm verip vermediğine dair tarafsız bir inceleme makul olacaktır. Ancak Durham soruşturması öyle değildi. Bunun yerine, sürekli olarak Trump’a karşı alçakça komplolar üstlendi, kanıtlar bu komploları kurmakta başarısız olmaya devam ederken bile, Barr muhafazakar medyaya ve bizzat Başkan Trump’a, Durham’ın Trump’ın “derin devlet” düşmanlarına yaklaştığına dair bir anlatının tohumlarını attı. Aradıkları siyasallaştırılmış, at gözlüklü soruşturma başından beri içlerindeydi.
Bill Barr ve John Durham’ın birçok komplo teorisi
Trump’ın destekçilerinin Rusya soruşturmasına ilişkin büyük teorisi her zaman bunun bir “derin devlet” Demokratik cadı avı olduğu yönünde olmuştur. Barr ve Durham’ın açıkça kanıtlamaya çalıştıkları şey buydu ve birçok olasılığı araştırdılar.
Belki bir şey vardıFBI’ın Temmuz 2016’da soruşturma açma kararı hakkında. seçim sonrası dönem FBI tuhaf davrandığında. Belki CIA kendi yemeğini pişirdi Rusya’nın seçimlere müdahalesinin analizi. Ya da belki bir Batı istihbarat servisi tohumlanmış yanlış bilgi. Ancak Durham’ın soruşturması, bu konuların hiçbirinde yetkililere karşı herhangi bir suçlamaya yol açmadı.
Bunun yerine, Durham’ın 2020’de bir hükümet yetkilisine yönelik tek suçlaması, Adalet Bakanlığı Genel Müfettişi Michael Horowitz tarafından yapılan bir sevkten kaynaklandı. FBI avukatı Trump kampanya yardımcısı Carter Page’in FISA gözetiminin dördüncü turunda onay almaya çalışırken bir e-postayı değiştirmişti. Avukat Kevin Clinesmith suçunu kabul etti ve mahkum edildi 12 aya kadar denetimli serbestlik cezasına çarptırıldı, ancak davasındaki yargıç, onun siyasi saikleri olmadığı ve bunun yerine bürokratik köşe kesme işleriyle uğraştığı sonucuna vardı.
2021’e gelindiğinde Durham, “derin devlet”ten vazgeçmiş görünüyordu. Ekibinin yeni teorisi, Trump/Rusya müfettişlerinin, Trump hakkında düzmece bir soruşturma başlatmak için bilerek yanlış veya yanıltıcı iddialarda bulunan – Hillary Clinton ile bağları olan – kötü niyetli dış aktörler tarafından kandırıldığı şeklindeydi.
Bu nedenle, Clinton kampanyası ve Demokratik Ulusal Komite’nin avukatı Michael Sussmann’ın FBI’a bir grup bilgisayar bilimcinin iki ülke arasındaki gizli çevrimiçi iletişimlere yönelik araştırmasını anlattığı bir bölüme odaklandı. bir Trump sunucusu ve bir Rus bankası. Durham, FBI bağlantısına müvekkili adına görüşme ayarlayıp ayarlamadığı konusunda yalan söylediğini iddia ederek, Sussmann’a yöneltilen suçlama dar kapsamlıydı.
Bununla birlikte iddianame, daha büyük bir şeyi ima etmek için yazılmış gibi görünüyordu – Clinton kampanyasının bilerek sahte bir Trump-Rusya bağlantısı uydurduğunu ve bunu FBI ve medyaya beslediğini. Bu teoriyle ilgili sorun şu ki, diğer kanıtlar ilgili araştırmacıların teorilerine gerçekten inandıklarını öne sürüyor. (Sussmann, duruşmada suçlamadan beraat etti.)
Durham ayrıca Christopher Steele’in kötü şöhretli (ve rezil bir şekilde kusurlu) Trump-Rusya bağlantılarını iddia eden “dosya”. Durham gibiydi ima etmeye çalışmak Demokratların dosyaya kasıtlı olarak yanlış iddialar ektiği – “hakkındaki iddia gibi”çiş bandı”
Ancak kanıtlayabildiği şey çok daha az etkileyiciydi – bir Demokratik halkla ilişkiler yöneticisiDaha önce bazı Clinton kampanyalarında yer almış, ancak hiçbir zaman yüksek düzeyde yer almamış olan , aslında gazetede okuduğu bazı Trump kampanya personeli dedikodularını bildiğini iddia etmişti. (Danchenko, FBI’a yalan söylemekle suçlandı ancak mahkemede beraat etti.)
Şimdi yeni Times raporu Durham’ın Demokratik suistimali kanıtlamaya çalışmak için şüpheli araçlar kullandığı başka bir bölümü ortaya koyuyor. Arka plan, CIA’nın Clinton tarafından Trump’a karşı düzmece bir soruşturma başlatmak için kasıtlı bir komplo olduğunu iddia eden bazı sözde Rus istihbarat notları elde etmiş olmasıydı, ancak notların dahili analistler tarafından şüpheli olduğuna inanılıyordu.
Ancak Durham, kısmen George Soros’un Açık Toplum Vakfı’ndaki bir yöneticiden gizlice e-postalar almaya çalışarak (notlarda bu yönetici hakkında bazı suçlamalar yapıldığı için) bunların doğruluğunu kanıtlamaya çalıştı. Ancak bir yargıç, Durham’ın bu özel vatandaşın e-postalarını kendisine haber vermeden alma talebini reddetti.
Times muhabirleri, bunun FBI’ın şüpheli Steele dosyasındaki iddialarla yaptığı şeye oldukça benzediğine dikkat çekti – şu an dışında, görünüşe göre sorun yok, çünkü bunu yapanlar Barr’ın adamları.
Durham’ın nihai bir raporda ifşa edeceği bazı kötü şeyler bulmuş olması hâlâ mümkün. Ancak şu ana kadar soruşturması, bir komplo teorisinden ve zayıf davadan diğerine geçerek siyasi bir karmaşa gibi görünüyordu.
Barr’ın Trump-Rusya soruşturmasıyla ilgili doğru sandığı her şey, emrini verdiği soruşturmayla ilgili olarak doğru çıktı.