Voice yalanlarını önlemek için reklam yasalarının değişmesi gerekiyor

6 Ocak’taki ABD Kurultay Binası ayaklanmasını ürkütücü bir halde anımsatan sahnelerde, eski Brezilya başkanı Jair Bolsonaro’nun binlerce destekçisi, Ekim seçimlerinin çalındığına dair aslı astarı olmayan iddialarla motive olarak Brezilya’nın hükümet koltuğunu ihlal etti.

Brezilya’daki sertlik vakaları ile 6 Ocak içinde kurulan yakın paralellikler hiçbir şekilde tesadüfi değildir.

İki yıl üç gün ilkin bugün, eski başkanın seçim hilesi yalanlarına ikna olan Trump yanlısı destekçilerin ölümcül bir ayaklanmayla Kurultay Binası’nı ele geçirmesiyle ve gerçek zamanlı olarak Amerikan demokrasisinin kırılganlığının maskesini düşürmesiyle Washington’da kaos patlak verdi.

Son raporunda, saldırıyı araştırmakla görevlendirilen iki partili Temsilciler Meclisi Seçim Komitesi, ayaklanmanın sorumluluğunu büyük seviyede Trump’a yükledi, sadece komite başkanı Bennie Thompson birazcık daha nüanslı bir fikir sundu.

Hukuk ve demokrasi ülkesi olarak hayatta kalacaksak, bu tekrar asla olması imkansız” dedi. “İman kırılırsa, [too] bizim demokrasimizdir.”

Bu tür sözlerde üstü kapalı olarak, Trump’ın yanlış anlatılarının milyonlarca Amerikalı’nın, Twitter ve Feysbuk yardımıyla, tutucu medyanın unsurlarının ve minimum onun kadar Cumhuriyetçi Parti’nin zihninde kolayca yeşerdiği duygusu yatıyor.

Bağımsız milletvekili Zali Steggall, “6 Ocak ayaklanmasına, tüm liberal demokrasiler için yanlış bilgilendirme ve dezenformasyonun gücü çevresinde mutlak bir uyarı işareti olarak bakıyorum” dedi. Crikey.

“Liberal demokrasiler, gücün barışçıl bir halde devredilmesine dayanır. [and] Vatandaşların büyük bir kısmı artık seçim sürecine inanmıyorsa, demokrasinizin sağlığı söz mevzusu olduğunda hakikaten ıslak bir yokuştasınız anlama gelir.”

Steggall’ın görüşüne gore, 6 Ocak saldırısı, gerçek ve algılanan meşruiyeti gerçeğe bağlı olan, yanlış informasyon ve dezenformasyonun demokratik şart üstünde sert bir halde çiğnenmesiyle ortaya çıkan tehlikelerin hem bir benzetmesi hem de alametidir.

Warringah milletvekili, geçen yıl Parlamentonun son oturum haftasında “Yalanları Durdurun” yasasının değiştirilmiş bir versiyonunu tekrardan sunmasının büyük seviyede bu zemine karşı bulunduğunu söylemiş oldu.

Siyasal reklamcılıktaki yanlış ve yanıltıcı iddiaları düzenlemeye odaklanan yasa tasarısında meydana getirilen değişim, tavsiye edilen yasaların kapsamını, Steggall’ın tek mevzuya odaklanmaları sebebiyle seçmen manipülasyonuna seçimlere gore muhtemelen daha savunmasız bulunduğunu söylediği referandumları kapsayacak şekilde genişletti.

Yerlilerin Parlamentoya Sesi referandumu hakkında “Avustralya zamanı ve Yerli uzlaşmasında hakikaten oldukca mühim bir kavşaktayız” dedi.

“Fakat birçok insan, tüketicilerin yanıltıcı ve yanıltıcı reklamlara karşı korunduğu iş ve ticaretin aksine, politik reklamlarda yalan söylemenin tamamen yasal bulunduğunun bilincinde değil. Bu yalnız hepimiz için parasız.

“Ve toplumsal medya çağlarında yaşadığımız ve mesela derin sahtekarlıklar yapabileceğiniz ve tamamen uydurma materyalleri bir araya getirebildiğiniz için, yanlış bilgilendirme sebebiyle referandumun rayından çıkma riski hakikaten tehlikeli.”

1 Ocak’ta Avustralya Yerlileri Bakanı Linda Burney, referandumun bu senenin Ağustos ayı başlarında yapılabileceğini deklare etti – Steggall, reformuna tekrardan aciliyet kazandırdığını söylediği bir süre dilimi.

“Hem muhalefette hem de şimdi hükümette olan emek, ilkesel desteğini gösterdi. [truth in political advertising laws]dedi.

“Öyleyse sual hakikaten zamanlamayla ilgili: Hükümet, referandum tartışmasının yanlış bilgilerle gölgelenmesine izin verecek mi? Yoksa iyi, gerçeklere dayalı bir münakaşa olmasını sağlamak için derhal harekete geçecek mi?”

Bu, referandum yapılmadan oldukca ilkin reklam yasalarına gerçeğin dahil edilmesi için “kuvvetli bir gerekçe” bulunduğunu söyleyen Avustralya Enstitüsü’nün demokrasi ve hesap verebilirlik direktörü Bill Browne tarafınca paylaşılan bir duygu.

“Rahat bir halde, İşçi Partisi bu yasaların yapılmasına ilgi gösterdi” dedi. “Sadece mevcut süreçte, Parlamentonun Sesi temalı referandum için zamanında olmazdı.”

Hususi Devlet Bakanı Don Farrell, daha Kasım ayında, Arnavutluk hükümetinin siyasal reklamcılık yasalarında gerçeği yasalaştırma mevzusundaki istekliliğini işaret etti, sadece muhtemelen bu, sonrasında Seçim Mevzuları Sürekli Ortak Komite tarafınca 2022 seçimlerine ilişkin nihai raporun yayınlanmasından sonrasında. yıl.

Bu soruşturmaya meydana getirilen birkaç müracaat, Steggall’ın siyasal reklamcılık yasalarında gerçeğe yönelik çağrısını yineledi.

Sunumların arkasındaki kişiler içinde Transparency International Australia, Center of Public Integrity, Democracy Matters ve aralarında bilim profesörü George Williams ve Monash Üniversitesi profesörü Luke Beck’in de bulunmuş olduğu bir takım anayasa hukuku uzmanı içeriyor.

Ile konuşmak CrikeyBeck, Cenup Avustralya’da ortalama kırk senedir mevcud ve kısa sürede ACT’de yasalaştırılan siyasal reklam yasalarındaki gerçeğin, bu tür yasaları yanlışlıkla ifade özgürlüğüne bir hakaret olarak gören ifade özgürlüğü fanatikleri içinde çoğu zaman karşıcılık uyandırdığını söylemiş oldu.

“Bazı insanoğlu, siyasal reklam yasalarındaki gerçeğin fikirleri yakalayabileceğinden kaygı ediyor, sadece bu endişeler aslı astarı olmayan” dedi. “Cenup Avustralya yasaları fikirleri yakalamaz ve Zali Steggall ile diğerlerinin önerilmiş olduğu şeyler fikirleri yakalamaz.”

“Yasalara gore, gene de istediğiniz fikrinizi ifade edebilirsiniz. Fakat gerçek olmayan ve maddi yanıltıcı bir iddiada bulunursanız, o süre yasalara yakalanırsınız.”

Bu noktayı açıklamak için Beck, Parlamentoda Yerli Ses’in “Avustralya’yı böleceği” iddiası ile “hükümet kararlarını veto etme” hakkına haiz olacağı iddiası içinde bir fark yapmış oldu.

İlkine yasalar çerçevesinde izin verileceğini, bu sebeple bu görüş bulunduğunu, ikincisinin ise tam da yanlış ve maddi olarak yanıltıcı bir olgu ifadesi olduğundan yasaları canlandıracağını söylemiş oldu.

“Ticari alanda yanıltıcı ve aldatıcı yasalara haiz olmamız icap ettiğini hepimiz kabul ediyor ve bundan dolayı siyasal reklamcılıktaki gerçek, esasen bu kuralları siyasal alana yaymaktır” dedi.

Beck’in görüşüne gore, siyasal reklam yasalarında gerçeğin ağır basan amacı, gerçekmiş benzer biçimde sunulan yanlış ve yanıltıcı iddiaları cezalandırmak değil, siyasetin yürütülmesinde normatif yada kültürel bir değişimi teşvik ederek yanlış bilginin ortaya çıkmasını caydırmaktı.

“Düşünce insanları cezalandırmakla ilgili değil; her şeyden ilkin yanlış bilgilendirmeyi önlemekle ilgili” dedi ve yaptırım eyleminin bugünlerde Cenup Avustralya’da nadiren lüzumlu olduğuna dikkat çekti.

Sadece Internasyonal Şeffaflık Örgütü benzer biçimde ötekiler, yanlış bilgilendirmenin giderek daha çok saldırısına uğrayan federal siyasetin olağan işleyişindeki herhangi bir değişikliğin, “inandırıcı yaptırımların” olmamasının olası olmadığını söylüyor.

Steggall aynı fikirde: “Toplumumuzdaki içtihatların bir çok, çiğnenmeleri durumunda ortaya çıkacak neticeleri sebebiyle yasaların caydırıcı etkisine yöneliyor” dedi. “Ve buna ihtiyacımız var [deterrent effect] Siyasette de.”

Siyasal reklamcılık reformunda hakikatten yana olan asla kimsenin – ayrıca, 10 Avustralyalıdan dokuzundan fazlası tarafınca destek gören – yasaların yanlış bilgilendirme hastalıklarına tam bir her derde ilaç olacağı görüşüne ciddi şekilde haiz olmadığını da sözlerine ekledi.

Amaç, daha ziyade, yanlış bilginin yayılmasını engellemek ve teraziyi – Harvard tarihçisi Jill Lepore’un sözleriyle – sertlik, önyargı ve aldatma yerine derinlemesine düşünme, akıl ve hakikatle yönetilen bir cemiyet lehine çevirmektir.

Steggall, “Sonunda demokrasimiz kırılgan” dedi. “Yanlış bilgilendirme ve dezenformasyona karşı mümkün olduğunca oldukca koruma sağlamamız hakikaten mühim.”