İrlandalı Johnny Sexton’ın Temmuz ayında Yeni Zelanda turunda açtığı oluk çok, çok derine indi. Her zaman yeşil kalan 37 yaşındaki, ipeksi bir İrlanda saldırısının tekerleklerini yağlamak için bir kez daha kuyuya gitti ve Emerald Isle’dan erkekler için Yeni Zelanda’da ilk seri galibiyetini mühürledi.
Bu süreçte, Sexton, kariyerinin sonundaki bir adamın, hala kendi merkezi olan Yeni Zelandalı Beauden Barrett’ın oyunun bir Titan’ından daha iyi performans göstermesinin oldukça mümkün olduğunu gösterdi. Quade Cooper, turnuvanın 2021 versiyonu sırasında daha genç meydan okuyuculara hemen hemen aynı dersi verdi.
2022 Rugby Şampiyonası’nın anlatısı, 10’ların hikayesi oldu. Yeni Zelanda, Johannesburg’da Güney Afrika’ya karşı ikinci maçından önce gemiyi yöneten adamın Richie Mo’unga olduğunu nihayet anladıklarında ilerleme kaydetmeye başladı.
Aynı şekilde, Güney Afrika’nın arka oyunu Handre Pollard’ın 10 numaradan başlamasıyla tatsız görünüyordu ve Springboks ancak koçları nihayet Damian Willemse’i pivot olarak kurma cesaretini bulduğunda gelişti. Sonuçlar hemen alındı.
Bokke, Mo’unga’nın işaretçisini koyduğu Ellis Park’taki maç sırasında çok sayıda yaralanma nedeniyle çözüme tökezledi ve geriye bakmadılar. Willemse 10 numaraya taşındığından bu yana, Güney Afrika son iki maçında dokuz denemede bulunurken, yarışmanın ilk üç turunda altı gol attı. Bu tesadüf değil.
Bu arada, Wallaby baş antrenörü Dave Rennie, Japonya’da yarı emekli olan başka bir eski profesyonel seçmek için yılları geri aldı. 2021’de kulüpsüz Quade ile çok iyi sonuç veren sihir numarası, Bernard Foley’nin bir yıl sonra uluslararası bir oyuncu olarak geri çağrılmasıyla tekrarlanabilir mi? Kesinlikle hayır.
Rennie büyük ölçüde rahatladı, hatta Melbourne’deki maç bittikten sonra çok mutlu oldu:
“Onun sansasyonel olduğunu düşündüm. [He] oyunu gerçekten iyi kontrol etti, kale vuruşu olağanüstüydü. Kendine çok güveniyor, etrafındaki insanlara çok güven veriyor, iyi bir enerji ve ses, gerçek bir pozitif zihniyet.
“31-13 gerideyken, maçın zor bir son olacağını düşünmeye başlamak kolay ama o bizi oynamaya ve sahanın doğru bölümünde oynamamız için cesaretlendirmeye devam etti. Yani evet, büyük bir oyunu olduğunu sanıyordum.”
Çarpıcı ‘vurgu istatistikleri’ kesinlikle onun görüşünü destekliyor. Foley, Quade’in Gold Coast’taki yediye yedi geri dönüş performansının bir tekrarında kaleye yaptığı altı şutunun hepsini tekmeledi. ‘Nard’ ayrıca ikinci periyotta Andrew Kellaway için iki önemli deneme asisti yaptı. Devamını okuma. Bu, All Blacks’e karşı final maçı için seçilmesini sağlamak için yeterli olurdu, değil mi?
Aslında, Foley’nin performansının ve Rennie’nin Avustralya’sının seçim geleceğine gönderdiği dalgaların temeline inmek için daha fazla okumamız ve çok, çok daha derine inmemiz gerekiyor.
Wallabies’ten Bernard Foley (Fotoğraf: Morgan Hancock/Getty Images)
Ham istatistiklere göre, eski Waratahs pivotu 12 müdahale girişiminden altısını kaçırdı ve biri hücumda, diğeri yüksek bir vuruş yakalama eyleminde olmak üzere taşıma hataları nedeniyle iki top kaybından vazgeçti.
Savunmada Avustralya, 33 yaşındaki oyun kurucularını korumaları gerektiğini biliyordu. Michael Cheika yönetimindeki ‘müzik sandalyeleri’ savunmasının eski kötü günlerinde, yardımcı antrenör Nathan Gray, Foley’i beş metrelik koridorda saklardı, bu da kör kanat oyuncusunun orta sahada savunma yapması gerektiği anlamına geliyordu. Bunun nasıl çalıştığını biliyoruz.
Marvel Stadyumu’ndaki ilk yarıda, Wallabies, Foley’nin yarı yarıya Jake Gordon’un yanında doğal 10 kanalında savunmasını sağlayarak başladı:
Hattın sonunda Gordon ve Foley arasında bir kopukluk var. Gordon, her iki durumda da Yeni Zelanda’nın ilk alıcısına uçar – ilk olarak Caleb Clarke ve ikinci olarak Hoskins Sotutu – ve Kiwi sol kanadının faydalanması için altında bir esneme deliği bırakır.
İlk örnekte, şımarık bir lineout teslimatı, Foley’nin bir müdahalesi ve Rob Leota’nın güçlü top rekabeti durumu kurtarıyor, ancak ikincisinde Clarke, açıklığı el değmeden dosdoğru geçiyor ve ne James Slipper ne de Foley bu hıza sahip. onu kapatmak için. İkinci sekans önemliydi, çünkü hem Darcy Swain’in hem de Tom Wright’ın kural dışı oyundan dolayı yedek kulübesinde kaldığı şantajlara yol açtı.
Gordon, Foley’nin ön hat savunmasındaki kırılganlığını kapatmak için mi uçuyordu? Sadece koçlar bilecek, ancak Yeni Zelanda’ya kolay bir hedef verdi. İkinci dönemde, teori değişti ve Foley, iki merkezi olan Lalakai Foketi ve Len Ikitau’nun dışındaki 13 kanalına kaydırıldı:
İlk örnekte, 15’e 15’tir ve Foley’nin Rieko Ioane’de kaçırdığı delik Ikitau tarafından çabucak kapatılır. İkincisinde, Jake Gordon sarı kartla saha dışında, onu kurtaracak kimse yok ve Mo’unga’nın molası doğrudan bir denemeye yol açıyor.
Müzikal sandalyeler şu anda o kadar belirgin olmayabilir, ancak Foley’nin çıkış zamanında nerede savunabileceği ve savunması gerektiği sorunu, bunca yıldan sonra hala çözüme yakın değil.
Saldırıda, Foley her zaman birinci sınıf bir dış yarı için alışılmadık bir beceri setine sahip olmuştur. Konumlandırmasını Quade veya Johnny kadar değiştirmiyor ve çizginin çok gerisinde ‘cebe’ düşmek zorunda kaldığında etkili değil. Olumlu tarafı, destek ve halihazırda kurulmuş olan yuvarlanan bir momentum dalgasını engelleyebildiği durumlarda olağanüstü.
Melbourne’de, Avustralya’nın en iyi hücum anlarının neredeyse tamamı, Foley dışında birinin diziyi ilk alıcıda başlattığı senaryolardan elde edildi:
Pete Samu topu kadronun üstünden alıyor ve o ve Wright orijinal molayı üretiyor, Foley harika bir destek hattı çalıştırıyor ve kanat oyuncusu onu kısmi olarak kaldıramıyor.
İç merkez Foketi, oyunda en az altı büyük olayda ilk alıcı rolünü üstlendi:
Wallabies, Foketi, Foley ve Andrew Kellaway’i birbirine bağlamak istiyor ama aynı zamanda ilk alıcıda Foketi’nin yumuşak ellerini ve Foley’nin çizgiyi daha da ileriye götürmesini istiyorlar:
Bu deneme, hiçbir topraklama olmadığı için incelemede reddedildi, ancak ters yönde giden bir kopya, maçın son çeyreğinde başarılı bir şekilde çivilendi:
Her iki durumda da Foley, ikinci bir alıcı olarak doğrudan karşısındaki Kiwi merkezi Ioane’yi kullanıyor. Wallabies, Clarke’ın muhtemelen savunmada kendini oyundan çıkarmanın ve kale çizgisine giden bir yol açmanın bir yolunu bulacağını biliyor. Kilit kırılır, ancak kutuyu açan Foley’dir.
Aynı saldıran ‘akor’, baştan sona daha büyük oktavlarda tekrarlandı:
İlk periyottaki bir hücum sekansının bu anlık görüntüsünde, Lalakai en büyük açık alan ilk alıcısı, Foley kısa kanatta kendi başına – ve Kellaway Foketi’nin dış omzunda kalıyor, Foley’nin değil. Fikir, Foley’nin ikinci oyunda son rötuşları yapmasıyla, ilk etapta alanın başkaları tarafından oyulmasıydı:
Foketi, Samu’ya temas ederek yükü boşaltıyor ve Pistol Pete, ikinci oyunda kıdemli 10 numaralı desteğiyle muhalefet yarısına derin bir mola veriyor. Wallabies, Foley’i Foketi’nin arkasında ikinci bir alıcı olarak veya ikinci oyunda kararlar almak için çalışmasını istiyor.
İkinci periyotta asla olmayan tartışma aynı örüntüyü izledi:
Fraser McReight ve Nic White’ın (iki kez) pasları ve Foketi ve McReight’ın temizlemeleri, Foley’nin ikinci aşamada iki Kivi forveti arasındaki dikişte koşabileceği ve Kellaway için boşaltma fırsatı yaratabileceği bir konum oluşturmak için temel ilk dalga hazırlıklarını yapıyor. kabul.
Özet
Yıldırım, en azından bir ragbi sahasında olmak üzere, aynı yere nadiren iki kez çarpar, ancak Rennie, 2021’de Quade Cooper’ın uluslararası kariyerinin muzaffer dirilişinin hemen ardından, 2022’de Foley’nin ikinci gelişinden memnun olacak.
Onlar çok farklı 10 numara türleri. Sexton gibi Cooper da dizginleri elinde tutmayı ve paslarının uzunluğunu ve ilk alıcıdaki derinliğini değiştirerek oyunu dikte etmeyi seviyor. Foley, ilk kararları onun adına başkaları verdiğinde daha iyi oynuyor; bir sonraki pas veya oyun sırasında veya destek sırasında çizgide karmaşık değil, basit seçimlerle karşı karşıya kaldığında.
Bu onun çok iyi yaptığı bir şey ve Scott Wisemantel’in Marvel Stadyumu’ndaki mükemmel saldırı planı ona keyif aldığı şeylerin çoğunu yapma fırsatı verdi. Noah Lolesio müsait olsa bile Eden Park’taki yerini koruyacağına ve Cooper ile doğrudan Dünya Kupası kadrosuna girebileceğine şüphe yok.
Foley, Foketi’ye bir kasa şarap gönderebilir ve gerçekten olan buysa, büyük bir teşekkür oyu verebilir. Waratahs’ın adamı Melbourne’de topun her iki tarafında bir oyun balinasına sahipti, topu düzenli olarak defansta devretti ve sadece hücumda ilk alıcıyı doldurmaktan çok, çok daha fazlasını yaptı. Foketi, Avustralya’nın maçın gerçek adamıydı. Foley değil, Samu bile değil.
Ancak, Nard on D’yi korumak için Foketi’nin bile yapabileceği pek bir şey yok. Foley savunma işlerinden pek hoşlanmaz, ister arka sahada yüksek topun altında olsun, ister 10 ya da 13’te çizgide mücadele etsin. Melbourne’de müzik ne zaman ve nerede dursa, All Blacks onu buldu ve eminler. Auckland’da bunu tekrar yapmak için.
Üstelik Foley, Gold Coast’taki Quade gibi son dakikada maçı kazanan oyuncuya tekme atmadı, bunun yerine hakem Mathieu Raynal’ın tartışmalı ‘oyunu geciktirme’ çağrısı üzerine bir top kaybı hücumu verdi.
Avustralya’nın uluslararası bir taraf olarak nerede olduğunun bir ifadesidir. Uluslararası kariyerlerine dokuz ila 14 yıl önce herhangi bir yerde başlayan bir çift dış yarı, hala ülkedeki ilk iki sırada yer alıyor. Birkaçı geldi ve gitti, ama hiç kimse onları bir şüphe gölgesinin ötesinde geçemedi.
Rennie hala takımındaki delikleri kapatmak için geçmişin parçalarını şapkadan çıkarmakta zorlanıyor ve bu gerçekten de ülkedeki yerli oyunun üzücü bir suçlaması.