Hip-drop sorunu bu turda yeniden alevlendi ve sorunun arkasında ne olduğuyla ilgili tüm tartışmaların ortasında, bunun oyunculara koçluk edilen bir şey olmadığı benim için açık.
Bu, kazara olup olmamasının önemli olmadığı, olursa oyuncuların cezalandırılacağı ve bu hafta sonu daha fazla suçlama yapıldığını gördüğümüz mücadelelerden biri.
Bence bu sorunun bir kısmı, artık çok büyük ve güçlü olan oyuncularla NRL’de yer alan fizik.
Arka çitten size doğru koşan iki metreye yakın ve muhtemelen yaklaşık 110 kg olan biriyle karşılaştığınızda, ilerlemesini durdurmak ve alt bacaklarını kontrol etmek için bir dizi teknik kullanmaya çalışıyorsunuz.
CBURAYA LIKLAYIN KAYO’da en sevdiğiniz spor için yedi günlük ücretsiz deneme için
Gerçekten iyi bir bacak mücadelesinin ödüllendirildiği bir durumdan gerçekten geri döndük.
Payne Haas, Parramatta’ya karşı hip-drop yaptığı için suçlandı. (Fotoğraf: Bradley Kanaris/Getty Images)
Şimdi, top taşıyıcı ileri fırlarken defans oyuncularının ilk temasının topun etrafında olduğu bir noktadayız ve daha sonra üçüncü bir müdahalecinin bacakların arasından geldiğini görüyoruz.
İşte bu noktada, mücadeledeki üç defans oyuncusu ve tam olarak iş başında olan farklı güçler açısından biraz kafa karıştırıcı hale geldi. sırtlarına alır mıyız?
Her şeyin mekaniği bu.
Hızla meydana gelen tüm bu bileşenler açısından, 100 kilo veya daha fazla üç herifin temasa geçmesi ve topu düz bir şekilde koşan birini bulursanız, çarpışmaların ve kazaların devreye girdiği yer burasıdır.
Kalçası veya gövdesinin alt kısmı ile kasıtlı olarak ağırlığını alt bacaklara vermek isteyen birinin gerçek vakaları olduğunu düşünüyorum, bu oldukça nadirdir.
Cezalandırıldığını gördüğümüz pek çok kırıcı müdahale gibi. Adamlar mücadeleye geri dönerken çoğu kazara olur.
Hip-drop mücadele tarzı en az 15 yıldır yaşanıyor. O dönem boyunca kurallarda, oyunun hızında ve mücadele tekniklerinde bir dizi iyileştirme ve değişiklik oldu.
Rugby ligi oynandığından beri savaş, maçı kazanmak olmuştur, bu her zaman oyunun özünün bir parçası olmuştur.
Ve takımınızın yapmasını istediğiniz şey, diğer takım topa sahipken onu yavaşlatmak.
Savunmanın temel prensibi ayak hareketleri ve temas ile kendinizi iyi bir pozisyona getirmektir. Birini durdurmaya yetecek kadar kuvvet uygulamak için bacaklarınızdaki ve vücudunuzun alt kısmındaki gücünüzü kullanmak.
Oyun, antrenörler ve oyuncular için gerçek bir uzmanlık alanı haline geldi.
İstediğiniz şey, iki savunma oyuncusunun mücadeleye girmesi ve bacakların etrafında üçüncü bir adam var. Üçüncü adam müdahaleyi tamamladıktan sonra, diğer iki savunma oyuncusu vücut ağırlıklarını müdahale edilen oyuncunun üzerine alırken, onun yuvarlanmasını ve çizgiye geri dönmesini istersiniz, böylece yaklaşık 200 kg insan top alma yeteneklerini durdurur. hızlı top oynama.
Daha iyi çalıştırılan takımlar vücutlarını top taşıyıcıya alabilir ve hakem beklemeden veya serbest bırakmadan önce gerçek ağırlığı alabilir.
Antrenörler, maçı kazanmak için kurallar dahilinde elimizden gelen her şeyi yaptığımızı söylemek istiyor. Sonuç olarak, oynanabilir alanı kazanmalıyız ve her takımın her maçta 350 topla oynamanın odak noktası bu.
Ruck’ın hızı, birkaç on yıl önceki beş metrelik dönemden 10 metreye değişti. Ve o zamandan beri, güç ve kondisyon birkaç seviye yükseldi.
Oyuncular daha büyüktür ve çok daha uzun süre yüksek yoğunlukta oynayabilirler.
10 yılı aşkın bir süre önce bile, günümüzde büyük bir oyuncu olan Trevor Gillmeister, Allan Langer ve Mal Meninga ile bir Maroons Origin kampında olduğumu hatırlıyorum ama sonra Greg Inglis, David Shillington, Petero Civoniceva ve Dave Taylor gibi insanları görüyoruz. – bizim neslimiz için sadece farklı boyutlar olan.
Birinci sınıf oyuncunun tüm şekli ve boyutu önemli ölçüde değişti. Sekizde beşte oynayan Jack Wighton, Matt Burton ve Josh Schuster gibi adamlara bakın, onlar uzun ve güçlü adamlar.
Tavşanların zıt stili galip geldi
Herhangi bir NRL hayranı gibi, Perşembe gecesi Souths ve Penrith arasındaki maçtan ve özellikle zıt tarzlardan gerçekten keyif aldım.
Beklere bakıyorsunuz ve Dylan Edwards 80 dakika boyunca çok çalışmasına rağmen Latrell Mitchell maçın kazanılmasında büyük bir etkiye sahipti.
Yarılarda, Nathan Cleary ve Cody Walker takımları için bazı sihir anları buldular ve Isaah Yeo ve Cam Murray’de iki Test kalitesinde kilit var.
Ve sonunda, Alex Johnston yarışmanın sonlarına doğru bir mücadelede topu uzaklaştırmayı başardığında, Walker onu desteklediğinde ve Isaiah Tass oyunu bitirdiğinde, bir kanat oyuncusunun becerikli bir boşaltması oldu ve farkı kanıtladı.
Güneyleri Broncos’un yanına, Penrith’in üç turba şansının önündeki iki ana rakip olarak koyardım.
(Fotoğraf: Cameron Spencer/Getty Images)
Broncos’un klas bir dokunuşu var
Brisbane, Cuma gecesi Darwin’de Parramatta’yı devirirken çok etkileyiciydi.
Ezra Mam’in Adam Reynolds’a bakmadan pas vermesi müthiş bir beceriydi ve daha deneyimli yarı ortağıyla birlikte çalışırken duyduğu güveni gösteriyor.
Reece Walsh’un bek takımından sözleriyle, bu yıl 7. sıralarında değiller ve bence bu genç takım arkadaşlarıyla birlikte oynamak Reynolds’ın bacaklarına biraz can verdi.
Tekme oyununa odaklanabildiğini ve takımı sahanın doğru yerine oturtabildiğini görebilirsiniz, ancak yine de Mam molayı verdiğinde Eels’e karşı sayı yapacak kadar zeki ve sezgiseldi.
Kevin Walters ve Alfie Langer etrafta olmak çok eğlenceli ve şu anda oldukça mutlu bir grup olduklarını görebilirsiniz.
Payne Haas ve Patrick Carrigan’ın forvetlerdeki bire iki yumrukları, bana 1990’ların sonu ve 2000’lerin başında onlar için çok iyi çalışan eski Shane Webcke ve Petero Civoniceva ikili oyununu hatırlatıyor.
Muhtemelen onların daha atletik modern bir versiyonudur – biri öne çıkıp birkaç kuka yaptığında ve diğeri de bir sonraki oyunda sona erdiğinde başa çıkmak zor.
Ve bu genellikle Selwyn Cobbo veya Corey Oates gibi birinin güçlü bir erken ivmeye başlamasından sonra olur. Söylemeye cüret ediyorum, o görkemli günlerde Michael Hancock ve Wendell Sailor ile yaşadıkları gibi.
Geri beş, Kovboyları doğru yola geri vurur
Kuzey Queensland, Cumartesi gecesi Newcastle karşısında aldıkları iki puanlık galibiyetin ardından hâlâ en iyi hallerine dönemedi, ancak daha çok geçen sezonki gibi bir performans sergilediler ve ilk dörde girmeyi başardılar.
Daha iyi hat hızlarına, daha iyi temasa sahiplerdi ve arka beşlerinden gelen hamlelerde çok daha iyi bir iş çıkardılar ve bu, oyunun sonunun önünde olmalarında oldukça güçlü bir etkiye sahipti.
Murray Taulagi, sakatlığı nedeniyle ara verdikten sonra en iyi performansına geri dönüyor ve Scott Drinkwater, cezasından birkaç hafta sonra bir form buldu.
Kalyn Ponga’nın beyin sarsıntısı sorunlarıyla altı hafta geçirdikten sonra Newcastle için en iyi yaptığı şeyi yaptığını görmek harikaydı.
Birkaç satır sonu ile geldi ve asistleri denedi ve gerçekten iyi top çalma pozisyonundaymış gibi görünüyordu.
Kenardaki bu rolün üstesinden gelme konusunda kendine olan güveni savunmada oldukça iyi görünüyordu.
(Fotoğraf: Ian Hitchcock/Getty Images)
Onu yedek kulübesinin dışında kullanmak Newcastle’ın değişimlerini biraz karıştırdı, umarım bir veya iki hafta içinde 80 dakika oynayabilir.
Şövalyelerin hatalarını azaltmaları gerekiyor çünkü onlara pahalıya mal olan şey bu – Lachie Miller bekte harikaydı ama son birkaç maçta Dominic Young ile birlikte birkaç önemli top düşürme yaptı.
Titanların erimesi Dolphins’e zafer kazandırdı
Titanlar, son zamanlarda gördüğümüz en büyük ikinci yarı erimelerinden birini ürettiler ve Suncorp Stadyumu’nda geride bıraktıkları iki rekabet noktasını bulmak için bir arama ekibi göndermeleri gerekiyor.
Teknik direktörleri Justin Holbrook, takımı son iki maçının ikinci yarısında toplam 59 gol yedikten sonra, önümüzdeki hafta devre arasında soyunma odasına girmek için sabırsızlanacak.
Eğer bir takım rakibini hafife aldıysa, bu, hızlı bir şekilde puan toplayan Dolphins’e karşıydı, ancak Titanların çevrimiçi savunması yoktu ve bu hafta ciddi bir iç arayışlarına ihtiyaçları olacak.
Anzak Günü ruhu sergileniyor
Horozlar ve Ejderhalar ile Fırtına ve Savaşçılar arasındaki iki büyük (ve geleneksel) savaş, 8. Turu harika bir sonuca ulaştıracak.
Düşük performans gösteren Roosters, takımı yönetmek için devre arasında Luke Keary ve futbolu yönetirken bir etki yaratmak için beşte sekizde Joey Manu ile bazı cevaplar arayacak.
Keary’nin, bu her yıl düzenlenen duygusal yarışmada takımını yönetecek olan Ben Hunt ile mücadelesini dört gözle bekliyorum. Kangaroos forveti Angus Crichton’ın sevgili Horozlarına geri döndüğünü görmek de harika ve takım arkadaşlarından ve Allianz Stadyumu’ndaki taraftarlardan büyük destek almalı. Atletik arka kürekçileri Sitili Tupouniua’nın uzun bir aradan sonra döndüğünü görmek de güzel.
Melbourne, Warriors’a karşı heybetli bir rekora sahip (onlara karşı son 12’sini kazandı) ancak bu yılki Warriors, Tohu Harris, Addin Fonua-Blake ve Marata Niukore’un cezadan dönmesi ve ziyaretçilere heybetli bir paket sunmasıyla bu sefer çok daha iyi bir mücadele vermeli. .
Fırtına, ön kürek oyuncusu Nelson Asofa-Solomona’nın yanı sıra bek Nick Meaney ile birlikte geri dönüyor, bu yüzden raundu bitirmek bir güzellik olmalı.