Senato adayı John Fetterman ile yakın tarihli bir NBC News röportajı, Amerika’nın engellilik önyargılarını göstermesini sağladı.
Pennsylvania’nın iki koltuğundan birine aday olan Fetterman, Mayıs ayında felç geçirmesinden bu yana ilk televizyon röportajında, işitsel işleme sorunları (genellikle işitsel işleme bozukluğu olarak bilinir) dediği şeye yardım için canlı altyazı teknolojisini kullandı – yani, beynin konuşma işleme çalışmasıyla ilgili sorunlar. Fetterman’ın röportajcısı NBC muhabiri Dasha Burns, Fetterman’ın sorularını anlamak için okuma ihtiyacına ilişkin keskin gözlemler yaptığında, çığ nın-nin sorular ve kötü alır.
Dönen sorular arasında, Fetterman’ın felç geçirmesinin, onu Senato’da görev yapmaya uygun olmayan bilişsel değişikliklere neden olup olmadığı hakkında sorular var. Yüzlerinde, bunlar mantıksız değil – hem NBC röportajında hem de Pazartesi günü New York dergisinden Kara Swisher ile kaydedilen bir podcast röportajında, kendisi de felçten kurtuldu, Fetterman’ın düşüncesi ve ifadesi sağlam görünüyordu.
Ancak Fetterman’ın kullandığına benzer bir düzenlemeye ihtiyacı olan birinin yönetme işini yapıp yapamayacağını sorduklarında sorular çirkinleşiyor. Bunun gibi sorular, dil destekli cihazların kullanımını entelektüel gecikmelerle birleştirir. Daha geniş anlamda – ve özellikle siyasi rakibi Mehmet Öz’ün kampanyasında olduğu gibi siyasi olarak silahlandırıldıklarında – bu sorular sakatlığı karakter ve zihin zayıflığıyla birleştirir.
ABD’deki yasama organlarına bir göz atın ve seçilmiş yetkililerimizin çoğunun gözlükten tekerlekli sandalyeye, işitme cihazlarına ve daha fazlasına kadar yardımcı teknolojiler kullandığını göreceksiniz. Çalışan halkımızın yaklaşık üçte ikisi de öyle. 1990’da kabul edilen Engelli Amerikalılar Yasası (ADA), işverenlerin engellilerin iş işlevlerini yerine getirebilmeleri için bu tür düzenlemeler yapmasını şart koşuyor.
ADA, engelli insanları dışlamanın, çevrelerindeki dünyaya katkıda bulunmalarını ve tam olarak katılmalarını engelleyerek onlara bir kötülük yaptığını kabul etti. Ama aynı zamanda bir başka önemli gerçeğin ortaya çıkmasına da yardımcı oldu: Her türden iş yeri çeşitli engelleri olan insanları içerdiğinde, toplumun tamamı anlamlı kazançlar elde ediyor.
Fetterman yarışını kazanırsa, senatör olarak kullanabileceği kolaylıklar, engelli meslektaşlarına da anlamlı bir şekilde fayda sağlayabilecek olanlardır. Ayrıca, savunucular, onun bir engelliliği kabul eden ve onun üstesinden gelen bir siyasi figür olarak yüksek bahisli bir kampanyadaki varlığının, yalnızca halkın seçilmiş yetkilileri tasavvur ettiğinde ne hayal ettiğini değil, aynı zamanda yasa koyucuların yapabileceklerini hayal ettiklerini de iğneyi hareket ettirebileceğini söylüyorlar. bizim için.
Engelli konaklamaları herkese fayda sağlar
Birkaç felç rehabilitasyon uzmanı, Fetterman’ın ABD senatörü olma işlevlerini başarıyla tamamlayıp tamamlayamayacağını uzaktan değerlendirmenin imkansız olduğunu söyledi. Bununla birlikte, Fetterman’ın NBC röportajında gösterdiği gibi dil işleme farklılıklarının ve konuşma değişikliklerinin – örneğin, “empatik” ifadesini yanlış telaffuz ettiğini, hatasını fark ettiğini ve kendini düzelttiğini kaydettiler. felçten sonra nadir olmayan ve muhakeme yeteneğindeki değişiklikleri göstermeyen bir tür dil bozukluğuna sahip olabileceği anlamına gelir.
Boston Üniversitesi’nde nörorehabilitasyon profesörü ve konuşma dili patoloğu olan Swathi Kiran, “İnsanlar felç geçirdiğinde, “bu, her soruyu derinlemesine düşünemeyecekleri ve rasyonelleştiremeyecekleri ve nesnel olarak analiz edemeyecekleri anlamına gelmez” dedi.
Kiran, beynin ilk altı aydan bir yıla kadar çok fazla iyileşme sağlayabildiğini söyledi. Ancak, Birmingham’daki Alabama Üniversitesi’nde felç iyileşmesi konusunda uzmanlaşmış bir nöropsikolog olan Ronald Lazar, iyileşme kişiden kişiye değiştiğini söyledi. “Bilmediğin için ne yapıp ne yapamayacağı hakkında bir varsayımda bulunmak, bence, hasta için her zaman adil bir şey değil” dedi. İnme rehabilitasyonu – çoğu hastalık iyileşmesi gibi – genellikle özel olarak gerçekleşir, ancak Fetterman inmeden toplum içinde iyileşir.
Fetterman’ın iyileşmesinin gelecekte nasıl bir yol izleyeceği belirsiz olsa da, onun bir engellilik çözümüne olan ihtiyacı hakkındaki konuşma, bu tür düzenlemelerin zaten hepimize fayda sağladığı yolları yeniden gözden geçirme fırsatıdır.
Fetterman röportajında, başlangıçta sağır ve işitme güçlüğü çeken insanların filmlerden keyif almalarına yardımcı olmak için icat edilmiş bir teknoloji olan canlı altyazıyı kullandı. ABD yasaları, 1990’lardan beri tüm televizyon programları için canlı altyazı gerektiriyor. Bu günlerde, dil veya işitme sorunları olan insanlara yardımcı olmak için kullanılan yardımcı teknolojiler arasında bir demirbaş.
Ancak canlı altyazı, çok çeşitli diğer faydaları da var. Altyazılar, işiten insanlar arasında çocukların okumayı öğrenmesine, yetişkin okuryazarlığını geliştirmesine, ikinci dil öğrenimini hızlandırmasına ve insanların sözlü olarak verilen materyali hatırlama yeteneklerini geliştirmesine yardımcı olur. Teknolojiler kendi hayatımın demirbaşları haline geldi: Neredeyse her gün kullandığım gerçek zamanlı transkripsiyon programı işimi ölçülemeyecek kadar kolaylaştırıyor ve TV izlerken kullandığım altyazılar, insanların önünde gevşekçe hareket etmemi sağlıyor. Stath Daireler Sağlar Parmağınızı geri sarma düğmesinin üzerinde gezdirmeden bölümler.
Emory Üniversitesi’nde bir engelli adaleti uzmanı ve emekli profesör olan Rosemarie Garland-Thomson, altyazıların, engelli insanlar için yaşamı önemli ölçüde iyileştiren engelli insanlar için başlangıçta yaratılan birçok düzenlemeden sadece biri olduğunu söyledi. Tekerleklerin kaldırıma düzgün bir şekilde tırmanmasını sağlayan küçük rampalar olan kaldırım kesimleri harika bir örnek, dedi. “Temelde tekerlekli sandalye kullanıcıları için bir kaldırım kesimi zorunluydu ve dünyayı sizin ve benim gibi insanlar, tekerlekli valizlerimiz ve bisiklet kullanan insanlar için daha erişilebilir hale getirdi” dedi. Bir başka büyük faydalanıcı: bebek arabasını iten insanlar.
Garland-Thomson, Fetterman’ın kullandığı altyazı teknolojisinin – rehabilitasyonu tamamlandıktan sonra hala kullanması gerekiyorsa – seçilirse Senato’daki meslektaşlarına önemli faydalar sağlayabileceğini söyledi. İşitme güçlüğü çekenler (ki bu, Senato’da kaçınılmaz olan ileri yaşla birlikte kaçınılmazdır) altyazılı işlemleri okuyabilmekten fayda sağlayacaktır.
Fetterman seçilirse ve işini yapmak için iletişim düzenlemelerine ihtiyaç duyarsa, bunu yapan ilk seçilmiş yetkili olmayacağını akılda tutmak da önemlidir. 2008’de ülkenin yasal olarak kör olan ilk valisi olan New York Eyaleti milletvekili David Paterson, işini yapmak için birkaç çeşit yardımcı ses kullandı ve Washington eyaletinin yine kör olan eski Lt. Valisi Cyrus Habib bir Braille klavyesi kullandı. eyalet meclisine başkanlık etmek.
Ek olarak, birçok kişi sözlü olarak iletilmesine ek olarak yazılı olarak iletildiğinde bilgiyi daha iyi özümser ve saklar. Garland-Thomson, bu tür konaklama yerleriyle ilgili olarak “Yerlerinde olduklarında, insanların onlara sahip olması gerçekten yararlıdır” dedi.
Engelli kişilerin liderlik pozisyonlarında olması damgalanmayı azaltabilir ve daha kapsayıcı mevzuata yol açabilir
Garland-Thomson, engelli insanlar önemli pozisyonlarda çalıştıklarında, işte bulunmalarının engelliliği kamusal alanda daha “okunaklı” hale getirdiğini söyledi. Bacak protezleri kullanan Illinois’li bir senatör olan Tammy Duckworth’un ve sağır olan bir avukat ve engelli hakları savunucusu olan Haben Girma’nın örneklerini kaydetti. “Oldukça önemli engelleri olan kişilerin, yapamayacaklarını düşündüğümüz bir işi yapmalarına tanık olmak, başlı başına önemli bir işlevdir” dedi.
Etki, özellikle engelli rol modeli geleneksel olarak erkeksi bir sunuma sahip olduğunda güçlü olabilir. Kültürel bilim adamları, kısmen engelliliğin güven çağrışımlarının erkekliğin bağımsızlık çağrışımlarıyla çakışması nedeniyle erkeklik ve sakatlığın çatıştığını savundular. Fetterman’ın işçi sınıfı seçmenlerine çekici gelmesinin bir kısmı da kas gücüdür – o 1,80 boyunda, kolejde futbol oynadı ve hâlâ hücumda bir yan hakem yapısına sahip. Seçilirse, şu anda oldukça damgalanmış olan topluluklarda engelliliğin damgalanmasının kaldırılmasına yardımcı olabilir.
Engelsiz yaşamayı düşünüyoruz Garland-Thomson, daha iyi bir hayata sahip olmaya yol açtığını söyledi – ve benzer şekilde, daha iyi bir politikacı ve yasa koyucu olmak için yaptığını varsayabiliriz. Ancak on yıllar boyunca, seçilmiş yetkililer, engelliliğin bir güç kaynağı olabileceğini gösterdi.
Görünür veya görünmeyen bir engelliliğe sahip olmak, liderleri en savunmasız bileşenlerine karşı daha şefkatli hale getirebilir ve daha kapsayıcı yasalara yol açabilir. Örneğin, eski Senatör Mark Kirk 2011’de felç geçirdikten sonra, yardımcıları onu “daha yumuşak” bir patron ve 2013’te desteklediğini açıkladığı eşcinsel evlilik gibi sosyal konular da dahil olmak üzere daha cesur bir politika yapıcı olarak tanımladı. .
Engelliler için eşitliği geliştiren mevzuata öncülük eden kişiler genellikle engelli politika yapıcılar olmuştur. Savaş zamanı yaralanması nedeniyle sağ kolunda duyu ve hareket sorunları yaşayan Bob Dole, ADA’yı geçmesine vesile oldu. Duckworth, engelli kadınların üreme sağlığı hizmetlerine erişimini iyileştirmeyi ve küçük işletmelerin erişilebilirliğini artırmayı amaçlayan yasa tasarıları sundu. 2008’de daha kapsayıcı hale getiren değişiklikleri de destekleyen bir başka ADA sponsoru olan eski Cumhuriyetçi Tony Coelho’da epilepsi var. Tekerlekli sandalye kullanan Franklin Delano Roosevelt, birçoğu sağlık, meslek ve finansman programlarından engelli insanlara fayda sağlayan New Deal’i yürürlüğe koydu.
NBC röportajında Fetterman, felç geçirdikten sonra hayatta kalma ve rehabilitasyon deneyiminin kendisini seçmenlerinin ihtiyaçlarına keskin bir şekilde uyarladığını söyledi. “İnme geçirmeden önce her zaman çok empatik olduğumu düşünürdüm. Ama şimdi, felç geçirdikten sonra, Amerikalıların her gün yaşadıkları zorlukları gerçekten çok daha fazla anlıyorum” dedi. Sağlık hizmeti hayatını kurtardı ve konuşma terapisinin iyileşmesi için kritik öneme sahip olduğunu ekledi. “Bunlar herkesin almayı hak ettiği kaynaklar.”
Garland-Thomson, insanlar “normal” olarak düşündükleri şeylere dayanarak birçok yargıda bulunabilirler. Ama ona göre, “normal” olmanın gerçekten başlangıç için bir değer olup olmadığını sorgulamak daha verimli. “Engelliliği ve engelli yaşamayı bir fayda olarak gören birçok insan var – onlar için iyi hayatlar sağladı” dedi.
Halk, engelliliğin kapatabileceği kapılar üzerinde durmayı seçebilir. Belki de engelliliğin hangi kapıları açabileceğini cömertçe hayal etmeyi kendimize ve birbirimize borçluyuz.