AI düzenlemesi neden gizlilik düzenlemesine benzeyecek?

Yürüyen bir veri deposusunuz. Evinizin veya aracınızın dışındayken, bir caddede yürürken, bir mağazada alışveriş yaparken veya herhangi bir türde halka açık etkinlik veya toplantıyı ziyaret ederken, potansiyel olarak kişisel gizliliğinizi kaybedersiniz ve özel bir birey olmaktan sanal bir halk figürü olma sınırını aşarsınız. Film çekilebilir veya fotoğraflanabilir, görüntünüz dünyanın herhangi bir yerindeki bir depolama silosuna taşınabilir, sesiniz kaydedilebilir ve herkesin önünde geçirdiğiniz zaman not edilebilir. Bu, 2022’de yaşadığımız dünya.

Bir satın alma işlemi yapmak için çevrimiçi olduğunuzda, kişisel olarak tanımlanabilir bilgileriniz (PII) için başkalarına yepyeni bir kapı açılır. Her zaman yabancılara gönüllü olarak adınızı, adresinizi, telefon numaranızı, e-posta adresinizi ve muhtemelen kendiniz hakkında daha kapsamlı bilgiler sunacaksınız. Görünüşe göre, bu veriler sizinle satıcı arasında gizli kalır. “Görünüşte” burada anahtar kelime ancak; bir asla Gerçekten Kişisel Bilgilerinizin ne kadarının yasal olarak gizli kaldığını bilir.

Yukarıda belirtilen her şey veri haline gelebilir ve beğenseniz de beğenmeseniz de dünyanın herhangi bir yerinde rekorunuza gidebilir. Abartılı ciddi değerlendirme mi? Olabilir ama bunu bilmek ve ona göre hareket etmek senin elinde.

Hangi bilgiler kişisel olarak tanımlanabilir bilgiler olarak nitelendirilir?

ABD Çalışma Bakanlığı’na göre (DoL) şirketler, sektöre bağlı olarak çalışanları, müşterileri, müşterileri, öğrencileri, hastaları veya diğer bireyleri hakkında PII tutabilir. PII, bir kişiyi doğrudan tanımlayan bilgiler olarak tanımlanır (örn. ad, adres, sosyal güvenlik numarası veya diğer tanımlayıcı numara veya kod, telefon numarası, e-posta adresi vb.). Ayrıca, bir kurumun cinsiyet, ırk, doğum tarihi, coğrafi gösterge ve diğer tanımlayıcılar gibi diğer veri unsurlarıyla belirli bireyleri tanımlamayı amaçladığı bilgiler anlamına da gelebilir.

Bu PII’nin çok sayıda yabancının elinde (veya veritabanlarında) olmasını isteyip istemediğiniz, tamamen olmasa da büyük ölçüde kendi kararınızdır. DoL özellikle şunları söylüyor: “Erişim sahibi olduğu verileri korumak bireysel kullanıcının sorumluluğundadır.”

İnsanlar, şirketlerin hareketlerini çevrimiçi olarak takip etme, genellikle kredi kartı numaraları, adresler ve diğer kritik bilgileri toplama biçiminden uzun süredir rahatsız. Açıkça çevrimiçi aramaları tarafından tetiklenen reklamlar tarafından web’de takip edilmeyi ürkütücü buldular ve bu da onları sürekli olarak kimlik hırsızlığı ve sahtekarlık konusunda endişe duymaya yöneltti. Bu, PII’yi web’deki hareketlerinizden kâr etmek isteyen şirketlerin eline vermenin doğrudan bir sonucudur.

Bu endişeler, Amerika Birleşik Devletleri ve Avrupa’da, internet kullanıcılarına kişisel verileri ve görüntüleri üzerinde bir miktar kontrol garantisi veren düzenlemelerin – en önemlisi, Avrupa Birliği’nin 2018 Genel Veri Koruma Yönetmeliği’nin (GDPR) geçmesine yol açmıştır. Tabii ki, bu önlemler şirketlerin kişisel verileri kullanma konusundaki tartışmasını sona erdirmedi; onlar sadece daha derin ve daha spesifik yasalar için bir başlangıç ​​noktasıdır.

Kaliforniya Tüketici Gizliliği Yasası, Kaliforniya sakinlerine gizlilik hakları sağlayan ve onlara PII’larının nasıl kullanılabileceğine dair seçenekler sunan bir veri gizliliği yasası (2020’de yürürlüğe girmiştir) en iyi örnektir. Ayrıca, federal ve eyalet ayrımcılıkla mücadele yasaları tarafından korunan gruplara karşı algoritmik önyargıyı sona erdirmeyi amaçlayan Kaliforniya’nın Otomatik Karar Sistemleri Hesap Verebilirlik Yasası (hâlâ yasama sürecindedir) bulunmaktadır.

Gizlilik, paralel şekilde hareket eden AI düzenlemeleri

Veri gizliliği yasaları ve yapay zekanın kullanımı için toplanan verilerin düzenlenmesi, iç içe oldukları için devlet kurumları aracılığıyla paralel yollarda ilerlemektedir.

Ne zaman bir insan bir analitik projesinde yer alsa, önyargı ortaya çıkabilir. Aslında, önyargılı sonuçlar üreten AI sistemleri manşetlere çıkıyor. Son derece kamuoyuna açıklanmış bir örnek, Apple’ın kadınlara karşı ayrımcılık yapmakla suçlanan ve New York Finansal Hizmetler Departmanı tarafından soruşturmaya neden olan kredi kartı algoritmasıdır. Bir diğeri, ABD mahkeme sistemlerinde sanığın mükerrer suçlu olma olasılığını tahmin etmek için kullanılan COMPAS (Alternatif Yaptırımlar için Düzeltici Suçlu Yönetimi Profili) algoritmasıdır. Özellikle bu sefer defalarca yanıldı.

Tüm bu PII toplama, çevrimiçi uygulamalarda analitik ve makine öğrenimi kullanımının hızla artması ve AI algoritmalarındaki sürekli önyargı tehdidinin bir sonucu olarak, kolluk kuvvetleri, vatandaşlardan çevrimiçi dolandırıcılık ile ilgili artan sayıda şikayeti takip ediyor. .

Hükümetler de bu suç faaliyetini engellemek için eyalet çapındaki çabalarda uygun mevzuata el atmaya çalışıyorlar.

AI düzenlemelerinin durumu

Yapay zeka için düzenlemeler var mı? Henüz değil, ama geliyorlar. Devletler bu konuda federal hükümetten daha hızlı hareket edebilir, ki bu sürpriz değil. Kaliforniya yasama organı, devlet kurumlarının otomatik karar sistemlerinin tasarımı ve uygulanmasından kaynaklanan olumsuz ve ayrımcı etki riskini en aza indiren bir satın alma yöntemi kullanmasını şart koşan Otomatik Karar Sistemleri Hesap Verebilirlik Yasası’nı iki yıldır tartışıyor ve değiştiriyor. Bu yılın sonlarında veya gelecek yılın başlarında yasalaşma olasılığı var.

Bunlar, önümüzdeki birkaç yıl boyunca çevrimiçi şirketleri ve müşterilerini etkileyecek yeni yasa ve düzenlemelerden oluşan bir falanksın yalnızca ilk dalgasıdır. Kullanıcılarının kişisel bilgilerinin sürekli kullanımı nedeniyle sanal tekeller haline gelen Google ve Amazon gibi derin cep şirketlerini içermek için daha sıkı düzenlemelere ihtiyaç olduğuna dair birçok kanıt var.

PII okyanusunun, analitiklerin iş değerine yol açabilecek veriler üretmek için kullandığı yakıt olduğuna hiç şüphe yok. Analitik, bir işletme için bir strateji düzeltmesi önerebilen, tedarik zincirinde yaklaşmakta olan bir sorun konusunda uyarıda bulunabilen veya herhangi bir pazarın aylar veya yıllar boyunca nereye gittiği hakkında bir tahminde bulunabilen yapay zekanın temelidir. Tüm bunlar, işletmenin kendisine güvenen tüm çalışanları, ortakları, yüklenicileri ve müşterilerinden bahsetmiyorum bile, bir işletme ve yatırımcıları için son derece önemlidir.

Bobby Napiltonia, Okera’nın başkanıdır.