Şimdiye kadar yaşadığım en garip sanal gerçeklik deneyimlerinden biri var olmayan bir nesneye dokunabilmek. Video ve ses sağlayan bir kulaklık aracılığıyla sanal bir dünyaya dalmak bir şeydir, ancak temasa geçmek bir şekilde dönüştürücüdür; fiziksel etkileşim sizi o sanal dünyaya çok daha doğrudan bir şekilde getirir. Ancak, VR veya AR ile ilgili her şeyde olduğu gibi, hepsi aşırı derecede donanım yoğun. Ve özellikle artırılmış gerçeklik söz konusu olduğunda, tüm bu donanımlar araya girebilir.
Bu donanım katmanı, sanal dokunuş için bir sorundur, çünkü bundan kaçış yok gibi görünmektedir. Video ve sesin kendilerini şeffaf hale getirme yolları vardır, örneğin gözlük veya kontak lens veya üstüne eklenen ek bir gerçeklik katmanı olan artırılmış gerçeklikle gerçek dünyayı deneyimlemenizi sağlayan kemik iletimi. Dokunma ile, yine de, şeffaflık için iyi seçenekler yoktur, çünkü gerçekten duyumları hissetmeniz için parmaklarınıza dokunan fiziksel bir şey olması gerekir. Tipik olarak, bu bir çeşit eldivenve eldiven dokunsal bir sinyal iletiyor olsun veya olmasın, onu hala her zaman giyiyorsunuz ve bu hiç şeffaf değil.
gelen araştırmacılar Chicago Üniversitesi bu soruna zekice bir çözüm bulmuşlardır. nde sunulacak bir bildiride 2023 Bilişim Sistemlerinde İnsan Faktörleri Konferansıveya CHI 2023 (burada en iyi kağıt ödülüyle de onurlandırılacaktır), herhangi bir donanım araya girmeden sinirleri hackleyerek parmaklarınızın alt kısmında ve avuç içinde dokunma hissi oluşturabilen giyilebilir bir sistem sergiliyorlar. bunun yerine elinizin arkasında.
Bu yöntem, vücudunuzun bir yerde uyarılmasının başka bir yerde hissedildiği “yansıtılmış duyum” denen şeye bağlıdır – bu, dirseğinizi yanlışlıkla bir şeye çarptığınızda, ancak sinyal ilerlediği için parmaklarınızın arasından karıncalanma hissetmeniz gibidir. sinirleriniz elinizin altında. Parmaklar da dahil olmak üzere bazı yerlerde, anılan duyu makul bir hassasiyetle hedeflenebilir. Parmağın üst kısmındaki bir sinyal elektrotu ve bileğe daha yakın bir toprak elektrotu ile, her parmağın ayrı ayrı bölümlerini uyarmak, beş parmak ve avuç içinde ayrı ayrı kontrol edilebilen 11 dokunma bölgesi oluşturmak mümkündür.
Bununla birlikte, sadece parmakları kaydırmak, bu sinyallerin ortaya çıkmasını sağlamanın bir yolunu sağlamaz. Sadece sinyalin kaynaklandığı üst (sırt) taraf yerine parmakların alt (palmar) tarafında. Neyse ki elimizdeki sinirlerin asimetrik dizilişi bunu mümkün kılıyor. Elin tersiyle stimülasyon tekniği işe yarar çünkü avuç içi ve parmak uçlarınız, avuç içi tarafındaki yaklaşık 60 kat daha fazla mekanoreseptör sayesinde ellerinizin arkasından çok çok daha hassastır. Bu nedenle, parmaklarınızdan birinin arkasını uyarmak için bir elektrot kullanırsanız, ön taraftaki hassasiyet o kadar yüksektir ki, elektrot arka tarafla doğrudan temas halinde olsa bile orada çok daha güçlü hissedeceksiniz. taraf. Araştırmacılar, parmakların arka tarafında algılama eşiğinin altında kalırken, parmak uçlarındaki sinirleri tetiklemeye yetecek kadar bir stimülasyon yoğunluğu bulabildiler ve sorunu düzgün bir şekilde çözdüler.
çalıştıran Pedro Lopes’e sorduk. Chicago Üniversitesi’ndeki İnsan Bilgisayar Entegrasyon Laboratuvarıbu sistemi kullanmanın nasıl bir his olduğunu açıklamak için:
Elektrotaktil stimülasyon tam olarak gerçek bir dokunuş hissi vermez. Ancak temas halinde, cildimde oldukça gerçekçi olan bir dokunuş gibi hissettiriyor. Videoda gördüğünüz kayalık duvara dokunduğunuzda, elinizin beklediğiniz yerde duvara değdiğini hissediyorsunuz. Şaşırtıcı bir şekilde, bunu avucunuzun tamamen farklı noktalarında hissediyorsunuz, elektrotların olduğu yerde değil – VR’de, elimin duvara dokunduğunu gördüğümde, beynim öndeki birçok noktada duyumları bekliyor ve ben de tam olarak bunu hissediyorum. Temasta iyi hissettiriyor ve tutuşu ilk tuttuğum an doğru geliyor. Sürekli baskıyı hissetmek için hala yapılması gereken bazı iyileştirmeler var ve eğer bir dakikalığına tutuşu kavramaya devam edersem, bunun gerçek bir tutuşla aynı olmadığını fark etmeye başlıyorum.
Bir çift kullanıcı çalışmasında, çoğu katılımcı, elektrotların dorsal tarafa monte edilmesine rağmen, ellerinin palmar tarafında yüzde 90’dan fazla dokunma hissi hissettiğini bildirdi. Yer hedeflemesi de oldukça sağlamdı. Kil ve sanal kaya tırmanışı ile çalışmayı içeren karma gerçeklik manipülasyon görevlerinde, katılımcılar “hissin kendisi sıcak ve karıncalıydı” ve “Tam olarak hissetmeyi umduğum şeyi hissettim” yorumunu yaptılar. Muhtemelen en önemli şey, bu sistemin VR/AR deneyimini etkilemeden ellerinizi aynı anda başka şeyler için kullanmanıza izin vermesidir. Lopes’in açıkladığı gibi bu, klavye kullanmak veya VR kulaklığınızı ayarlamak kadar basit veya DJ’lik yapmak kadar karmaşık olabilir:
Videoda çok fazla VR görüyor olsanız da, eller serbest dokunma teknolojisinin bu yeni seviyesiyle, VR/AR’ın ötesine geçen dokunma teknolojisi için yeni kullanım durumları ortaya çıkarabileceğimizi düşünüyoruz. Örneğin, haptiklerin öğrenme uygulamalarında (örneğin piyano veya davul çalarken) veya hatta karmaşık etkileşimlerde bile kullanılabileceğini düşünüyoruz. Örneğin, videoda beni DJ’lik yaparken ve dijital bir DJ sisteminden yardım alırken görebilirsiniz; kısıcıları ve pikapı tutarken, daha iyi bir miksaj elde etmek için kaydı ne zaman çıkaracağımı söyleyen dokunsal bildirimleri hissedebiliyorum. Hiçbir DJ sırf bu ekstra geri bildirimin tadını çıkarmak için eldiven takmaz ama bu şekilde ödünleşimin çok daha dengeli olduğunu düşünüyoruz.
Bu teknolojiyi geliştirmek için yapılabilecek çok şey var. Lopes, temasları hissedebilmenin yanı sıra, elektrotlara sürekli dalga formları (kısa atımlar yerine) göndererek gerçekleştirilen doku hissini üretmek için sisteme zaten sahip olduklarını söylüyor.
Elin Palmar Tarafını Engellemeden Tam El Elektro-Dokunsal Geri BildirimChicago Üniversitesi’nden Yudai Tanaka, Alan Shen, Andy Kong ve Pedro Lopes tarafından hazırlanan, Hamburg’daki CHI 2023’te sunulacak.
Sitenizdeki Makalelerden
Web Çevresindeki İlgili Makaleler