Tugen’in Anlatılmamış Hikayesi

Kenya dağlık bölgesinin kalbinde, inişli çıkışlı tepelerin ve gür yeşilliklerin arasında yuvalanmış Tugen kabilesi yaşıyordu. Savaştaki cesaretleri ve geleneklerine sarsılmaz bağlılıklarıyla tanınan, gururlu ve güçlü insanlardı.

Tugen kabilesinin en önemli geleneklerinden biri yaş grubu sistemiydi. Her nesil belirli bir yaş grubuna bölünmüştü ve bu gruplar, çeşitli geçiş törenlerinden geçerek ve grup üyelerinin sevinçlerini ve üzüntülerini paylaşarak birlikte yaşam boyunca hareket edeceklerdi.

Ancak Tugen halkının kaybettiği bir yaş grubu vardı – Maina yaş grubu. Bu yaş grubunun büyük bir savaşta yok olduğu ve üyelerinin bir daha değiştirilmediği söylendi.

Tugen halkı, Maina yaş setinin kaybının yasını tuttu, ancak bir gün kaybettiklerini geri alabileceklerini umarak hayatlarına devam ettiler.

Ve bir gün her şeyi değiştirecek bir haber duyarlar.

Güneyde yaşayan Masai halkının Tanzanya’da savaşa gittiği haberi yayılmıştı. Tugen halkı bir fırsat gördü – Masai topraklarına seyahat edebilir ve onlar yokken sığırlarının bir kısmını alabilirlerdi.

Böylece Tugenler, engebeli arazide günlerce seyahat ederek yolculuklarına başladılar. Sonunda Laikipia’ya vardılar ve burada Masai’nin gerçekten de savaşa gittiğini keşfettiler.

Zenginlik beklentisiyle heyecanlanan Tugenler, Masai sığırlarının bir kısmını aldı ve Longonot Dağı’nın altındaki vadide yuvalanmış güzel bir göl olan Naivasha’da ziyafet çekmeye başladı.

Ancak sevinçleri kısa sürdü.

Aniden, uyarmadan, Masai ufukta belirdi. Tugen’ler hazırlıksız yakalandılar ve kendilerini savunmak için çabaladılar. Ama çok geçti. Masailer amansız savaşçılardı ve Tugenleri hızla yendiler ve bu süreçte birçoğunu öldürdüler.

Tugen halkı için yıkıcı bir kayıptı. Sadece savaşçılarının çoğunu değil, aynı zamanda Maina yaş grubunu da kaybetmişlerdi. Tugen’ler artık onlarsız ilerlemek zorunda kaldılar ve sonuç olarak, yaş döngülerinde geride kaldılar.

Bu arada, başka bir komşu kabile olan Keiyos, Tugens’i geride bırakarak yaş döngülerinde ilerledi.

Yutulması acı bir haptı ama Tugen halkı pes etmeyi reddetti. Kaybettiklerini geri almaya yemin ettiler ve bir gün işleri tekrar düzeltebileceklerini umarak geleneklerine bağlı kalmaya devam ettiler.