Kişisel teknik yankı sistemimi Lightning’in etrafında kurdum ve kesintiye uğramaktan heyecan duymuyorum.
Eve ilk yıldırım kablomu getirdiğim günü hatırlıyorum. iPhone 4S’imi 5S’e yeni yükseltmiştim ve yeni konektör kutudan çıktı. Hayatıma yeni bir kablo tipi dahil etmek zorunda olduğum için heyecanlanmadım. Ama şimdi bu Yıldırım yolda, İtiraz etmeliyim… “Hey! Bunu kullanıyorum!”
Apple, Lightning standardını tanıttığından beri konektör konusunda neredeyse sürekli bir savaş içindedir. Lightning’e karşı olan argümanların çoğu, Apple’ın bu tescilli teknolojiyi ürünleri üzerinde kontrol sağlamak (ve MFi programı). Ve bu eleştirilerde haklılık payı var. Ancak Apple’ı ürünlerine istemediği bir teknolojiyi dahil etmeye zorlayacak seviyeye yükseldiklerini düşünmüyorum.
Ancak Avrupa Birliği benimle aynı fikirde değil. Geçen yıl, AB “ortak şarj cihazıApple’ı iPhone’un ve diğer elektronik cihazların gelecekteki sürümlerini USB-C uyumlu hale getirmeye etkili bir şekilde zorlayan mevzuat. Mevzuat görünüşte e-atıkları azaltmayı ve müşteri rahatlığını artırmayı hedefliyor. Ancak, aslında çok fazla rahatsızlığa neden olacak ve hayatımda daha fazla e-atık üretecek. Ve ben Avrupa’da bile yaşamıyorum!
Yıldırım Hayatımın Yerleşik Bir Parçası
2012’de, kullandığım neredeyse tüm mobil cihazlar Apple’ın eski 30 pimli yuva konektörü aracılığıyla bağlandı ve şarj edildi. Düzenli olarak kullandığım bir iPhone, iPod ve iPad’im vardı, gün boyu şarjlı kalsın diye hayatımın dört bir yanına dağılmış 30 pinli kablolar. Evimde, aracımda ve iş yerimde 30 pinli kablolarım vardı. Hatta sırt çantamda 30 pimli bir konektör bile taşıdım, böylece her zaman telefonumu şarj edebilir ve gerektiğinde diğer Apple kullanıcılarına ücret verebilirdim. iPhone 5S’e yükselttiğimde, teknoloji hayatımın geri kalanına uymayan bir cihazım olduğu için beni şaşırttı ve bu bir süre için gerçek bir rahatsızlıktı.
Ve sadece Lightning’in tanıtımı, genellikle sevdiğim kadar tutarlı bir şekilde iyi şarj olmayan bir kara koyun cihazım olduğu anlamına gelmiyordu. Bu aynı zamanda güvenmeye başladığım bazı işlevleri de kaybettiğim anlamına geliyordu. Örneğin, iPhone 5S, kulaklık jakı içermeyen ilk iPhone modellerinden biriydi. Apple, Lightning bağlantılı kulakiçi kulaklıklar lehine onu terk etti (ve sizi kablolu kulaklıklar için bir adaptör kullanmaya zorladı). Güç ve kulaklık bağlantı noktalarını Lightning jakında birleştirmek, aynı anda telefonumu şarj edip kulaklıklarımı dinleyemediğim anlamına geliyordu (en azından bir adaptör olmadan değil). O zamanlar bu duruma oldukça sinirlenmiştim. Bununla birlikte, AirPods ve Kablosuz şarjın ortaya çıkışı, zamanı geldiğinde bunu çözdü.
Lightning’den uzaklaşmak muhtemelen benim için benzer bir deneyime yol açacaktır. 30-pin’den vazgeçmek zorunda kaldığımdan beri geçen on yılda, Lightning ile şarj olan cihazlarım için aynı türden bir teknoloji rutini geliştirdim. Sadece iPhone’um değil, aynı zamanda AirPod’larım, Magic Keyboard’um ve Magic Mouse’um da var. Ve 2014’te olduğu gibi, tüm bunları şarjlı ve kullanıma hazır tutmak için hayatım boyunca yerleştirilmiş Lightning kablolarım var. 30-pin’den Lightning’e geçiş için makul miktarda zaman ve para harcadım ve şu anda sahip olduğum şeyi seviyorum. Başka bir geçiş havasında değilim.
Gerçekten Çok Rahatsız mı?
Tüm telefonların standart bir şarj cihazı olmasını sağlama durumunu anlıyorum. Birçok kişinin birden fazla üreticiden cihazları vardır ve hepsi için şarj kabloları bulundurmak hantal, dağınık ve uygunsuz olabilir. Hayatımda birçok kez belirli bir tür şarj cihazı dilediğimde, ve bu ortalıkta olmayan bir tür oldu. Bu yüzden Lightning kablolarını ihtiyaç duyabileceğim her yere yerleştiriyorum.
Lightning’in olduğu tüm yerlerde USB-C kablolarım olduğunu da belirtmekte fayda var. Nerede olursam olayım birden fazla cihazı şarj edebileceğim anlamına geldiği için bunu hiç bir yük olarak görmüyorum. Sahip olduğum her şey USB-C ile şarj edilmiş olsaydı, ihtiyaç duyduğum yere birden fazla kablo yerleştirme olasılığım çok daha düşük olurdu. Ama bazı insanların bunu neden sinir bozucu bulduğunu anlayabiliyorum.
Bununla birlikte, USB-C’ye geçmenin, yeni AB yönetmeliğini destekleyenlerin çözmeyi umduğu bağlantı sorunlarının çoğunu çözeceğini düşünmüyorum. Elbette, arabanızda yalnızca bir şarj cihazına ihtiyacınız olacak. Peki ya bilgisayarınızda? Sahip olduğunuz her şey USB-C üzerinden mi bağlanıyor? Zorlu. USB-A, HDMI, Mikro USB (evet, hala piyasada) ve daha fazlası gibi çoklu konektörler hala popülerdir ve bunları kullanan cihazlarda hala çok fazla kullanım ömrü vardır.
Tek tip bir şarj standardını zorlamak, halihazırda onu kullanmayan milyarlarca cihazı ele almak için hiçbir şey yapmaz. Aslında, insanların iyi para ödediği ve hala kullanmak istediği bu eski cihazların eskimesini hızlandırıyor.
Apple Yine de Yıldırım Düşürmekten Vazgeçemiyor
Bununla birlikte, Lightning kablolarımın en azından şimdilik hiçbir yere gitmediği gerçeğiyle biraz teselli bulmalıyım. Lightning hayatımda ne kadar yerleşmiş olsa da, dışarıdaki milyonlarca insan ne olursa olsun standardı kullanmaya devam edecek. Başka seçeneğimiz yok. Düzenli olarak kullandığımız ürünlerin büyük çoğunluğu Lightning ile şarj oluyor, bu nedenle Apple standarttan hemen vazgeçmek istese bile bunu yapamadı.
Ancak, tıpkı 30 pinli cihazlarda olduğu gibi, Lightning’in kullanımdan kaldırılması, mevcut iPhone’ların, AirPod’ların, klavyelerin, farelerin ve diğer birkaç ürünün eskime için sabit bir zamanlayıcıda olduğu anlamına gelir. Bu, piyasada zorunlu bir yükseltme olmasaydı yıllarca daha uzun süre dayanabilecek birçok cihaz için erken ölüm anlamına gelir.
Bunu yazarken, masamdaki bir yığın eski Apple cihazına bakıyorum: bir iPhone 4S, bir 1. Nesil iPod Touch ve bir iPod Classic. Artı, arkamdaki kitap rafında duran bir iPad 2 var. Bunların hepsini Lightning’in tanıtımından önce düzenli olarak kullandım. Şimdi, onlar bir dekorasyon. Hala çalışıyorlar. Hala 30 pimli bir konektörü kazmak istediğimde ara sıra açıyorum. Ama onları asla kullanmam. İPhone 5S’e yükselttiğimde 30 pimli şarj kablolarımı saklamamış olsaydım, yine de yararlı olup olmayacaklarını kim bilebilir?
Yükseltmem Gerekmediğini Biliyorum
Göreceğimiz muhtemel (neredeyse kesin) USB-C konektörü Lightning’in yerini alır bu Ekim ayında iPhone 15’te. Apple zaten bunun sinyalini verdi uymayı amaçlıyor Avrupa Birliği’nin ortak şarj etme yetkisi ile. Ve Apple’ın USB-C ile Avrupa için bir iPhone ve Lightning ile dünyanın geri kalanı için bir başka iPhone üretmesi (mümkün olsa da) pek olası görünmüyor. Bu yüzden kendimi planlanmamış bir zorunlu yükseltme yürüyüşüne hazırlıyorum.
Bununla birlikte, Apple’ın “tamam, herkes için USB-C; istediğiniz USB-C kablosunu kullanın.” Şirketin yapması bekleniyor belirli USB-C işlevlerini gizleyinMFi sertifikasyon programının arkasında yüksek hızlı şarj gibi. iPhone 15’inizden en iyi şekilde yararlanmak için “iPhone sertifikalı” USB-C kabloları satın almanız gerekebilir; bu, hayatıma aşamalı olarak girip çıkabileceğim başka bir nesil Apple konektör.
Ama zorunda mıyım? Henüz değil. Tüm Lightning cihazlarımda hala birkaç yıllık kullanım ömrü var. Ve Lightning kullanan (muhtemelen) son iPhone, iPhone 14, birkaç yıl daha satışta olacak. Yani, geçişe henüz başlamam gerekmiyor. Şu anda teknoloji zamanını donduracak olsaydım, muhtemelen beş yıl sonra Lightning’i rutinimden tamamen çıkarabilirdim. Benim için soru, mevcut teknik alışkanlıklarımı ne kadar süre devam ettirmek istediğime ve iPhone 15’e yükseltmenin bu geçişe şimdi başlamaya değip değmeyeceğine bağlı.