Böyle takım izlemedim – Yasin Yıldırım

Daha maç başlarken takımımızın hırsı bizi bile ekranın içine çekmişti. 12 Dev Adam isminin bu turnuvada fazlasıyla hakkını veren milliler, bizi hiç uyanmak istemeyeceğimiz bir rüyanın içine çekti. Alperen-Giannis düellosu beklerken, Ercan Osmani çıkıverdi. Hem de ne çıkış. Giannis gibi bir NBA yıldızıyla eşleşmek, onun oyununu bozmak yetmedi, Curry’yi kıskandıracak şekilde 4’te 4 üçlükle maçın tüm ritmini bize verdi. O kadar dengeli, o kadar cesaretli ve o kadar yardımlaşmalı bir oyun oynadık ki Yunanistan neye uğradığını şaşırdı. İlk yarıda tam 12 top kaybı yaptılar, biz de bunları cezalandırınca fark açıldı. Cedi’nin ve Furkan’ın kritik sayıları, ikinci çeyrekte Alperen’in arkadaşlarına yaptığı sıra dışı asistlerle Yunanistan’ı bir o yana, bir bu yana sallaya sallaya cacikiye çevirdik. Yunanistan geri dönüşleri sever ve genelde bizi de yener. O yüzden ilk yarıdaki farka rağmen rahat olamıyorduk.

Üçüncü çeyrek başladığında 12 Dev Adam bize bu takımın bambaşka bir takım olduğunu gösterdi. Ayağımızı hiç gazdan çekmedik. Alperen’in hırsı, Larkin’in kalitesi, kaptan Cedi’nin sakat sakat Malkoçoğlu gibi her yere yetişmesiyle, Yunanistan beyaz bayrağı çekti. Bu seviyede ben daha önce bu kadar dominant bir milli takım izlememiştim. Bu takım Zafer tanrıçası Nike’ı bile, Olimpos’un eteklerinden aşağı indirirdi dün gece. Büyük koç. Yunanistan’ı ondan iyi tanıyan yok. Avrupa’nın tartışmasız en iyisi Ergin Ataman, Spanoulis’i taktiksel olarak ezip geçti. Buraya gelirken “Madalya alacağız” demişti. Yine sözünü tuttu, madalyayı boynumuza taktı. Sadece yarın onun rengini altına çevirelim.