Feragatname: Aşağıda ifade edilen görüşler yalnızca yazara aittir..
Son Ulusal Gün Mitingi konuşmasında, Başbakan Lee Hsien Loong, ülkemizin karşı karşıya olduğu birkaç önemli zorluktan bahsetti – bunların arasında uluslararası baskılar ve dünyanın geri kalanındaki hükümet politikalarındaki eğilimler vardı.
Endişelenmekte haklı. İlerleme garanti edilmez ve Singapur dünyanın başka yerlerinde meydana gelen iniş çıkışlardan ve çalkantılı değişikliklerden muaf değildir.
Değişen zamanların en açık göstergesi Çin’in büyümesidir – yıldan yıla çift haneye yakın büyümeyi başaran bir ülke, istikrarlı bir şekilde düşüşte.
Ancak Çin’in yavaşlayan büyümesi, zamanın değiştiğine dair tek işaret değil. Dünyanın her yerinde merkantilist politikalar uygulanıyor – Avrupa ve ABD’de ticarete engeller konuyor, sermaye kontrolleri kuruluyor ve ülkeler hem enflasyonu kontrol etmek hem de sermaye kaçışını azaltmak için faiz oranlarını yükseltiyor.
Açıklığa ve ticarete giderek daha düşmanca davranan bir dünyada, Singapur yaklaşan fırtınada hayatta kalabilir mi? Ve değilse, Singapur’un tarihin çöplüğünde kalmaması için ne gibi önlemler alınabilir?
Singapur zenginliğini korumaya devam edecek mi?
Küçük bir deniz ülkesi olan Singapur’un, eğer varsa, çok az doğal kaynağı vardır. Kuveyt gibi ihraç edilecek petrol kaynaklarına sahip ülkelerin veya geniş petrol rezervlerine sahip ABD ve Rusya’nın aksine, Singapur’un alaka düzeyine ilişkin birincil iddiası konumumuzdur.
Singapur, dünyanın en işlek nakliye yollarından biri olan ve Doğu ile Batı’yı birbirine bağlayan önemli bir rota olan önemli Malacca Boğazı üzerinde yer almaktadır.
Bu nedenle, ticaret Singapur ekonomisinin önemli bir parçası olmuştur – tüketemeyeceğimizi tüketmek için dış pazarlara ve üretemeyeceğimizi tedarik etmek için yabancı ürünlere güveniyoruz. Şimdiye kadar, pozitif bir ticaret dengesi ve pozitif bir ödemeler dengesi sağladık.
Ancak bu yakında değişebilir.
Diğer ülkelerdeki korumacılık, mallarımızın maliyetinin artması ve fiyat rekabetinin azalması anlamına gelir ve bu ülkelerdeki yerel tedarikçilerin bizim pahasına pazar payı kazanmalarına olanak tanır.
Bunun üzerine, Singapur Para Otoritesi (MAS) yakın zamanda Singapur dolarının değerinin yükselmesine izin verdi. Tüketiciler, yurtdışına seyahat ederken elde ettiğimiz iyi döviz kurlarından memnun olsa da, yurtdışına seyahat etmenin Singapur için bir tür ithalat olduğuna da dikkat etmeliyiz – aksi takdirde yerel olarak harcanacak parayla yabancı malları satın alıyoruz.
Uzun vadede, çok değerli bir Singapur doları, Singapur’un sahip olduğu pozitif ticaret dengesini aşındıracaktır. Zamanla bu, döviz rezervlerimizi tüketmek ve sosyal programları finanse etme yeteneğimizi kaybetmek anlamına gelecektir.
Altyapı projeleri, geliştirme ve ekonomik kalkınmaya yönelik diğer planlar, hammaddeler, teknik uzmanlar ve daha fazlası için ödeme yapmak için fon olmadan ilerleyemez.
Bunlar ezoterik kaygılar gibi görünebilir, ancak her Singapurluyu etkiler. Sosyal harcama olmaması, artık GST indirimleri, MediShield, çocuklar için aşı ve tarama sübvansiyonları, ekonomik olarak dezavantajlı ailelerin çocukları için burslar ve çok daha fazlası anlamına gelmiyor.
Bu gerçekten içinde yaşamaktan zevk aldığımız bir Singapur mu olacak? Yaşam piyangosunun her birimizin kaderini belirlemede çok daha büyük bir rol oynadığı, işleyen altyapısı olmayan bir Singapur olacak.
Yabancı olaylara rehin tutulduğumuz ve kendi geleceğimizi kontrol edemediğimiz bir Singapur olacak.
Ticaret ilerlemenin yolu değil, kendi kendine yeterlilik
Neyse ki, henüz orada değiliz ve bu kasvetli olasılığın gerçekleşmemesini sağlamak için hala zaman var ve bu, Singapur için daha fazla kendi kendine yeterlilik arayışı anlamına geliyor.
Singapur şu anda büyük ölçüde ithalata güveniyor ve bunun değişmesi gerekiyor. Singapur’un en çok ithal ettiği ürünler arasında rafine petrol ve ham petrol yer alıyor. Ayrıca şu anda yerel olarak tüketilen gıdanın yüzde 90’ından fazlasını ithal ediyoruz.
Bu emtialar bizim için hayati önem taşıyor – toplu taşıma sistemimizi sürdürmek için petrole ve hayatta kalmak için gıdaya ihtiyaç var.
Örneğin, Malezya’nın tavuk ihracat yasağı birkaç ay önce paniğe neden oldu ve bu sadece bir maldı.
Singapur hükümeti bu emtiaların rezervlerini güvence altına alacak kadar ileri görüşlü olsa da, en iyi planlar bile başarısız olabilir. Bu nedenle, Singapur’un hayatta kalmak için ithalata aşırı bağımlı olmamasını sağlamak için ithalatı için ikame ürünler geliştirmesi gerekiyor.
Malezya’nın tavuk ihracat yasağı bitmiş olabilir, ancak dış şokların Singapur’da paniğe neden olduğu son sefer olmayacağı kesin. Bu malları ithal etme ihtiyacı, ele alınması gereken bir zayıflıktır.
Yenilenebilir enerjinin geliştirilmesi ve ulaşımın elektrifikasyonu, fosil yakıt ithal etme ihtiyacımızı azaltmada uzun bir yol kat edecektir. Aynı zamanda, gıdanın yerli üretimi de dışa bağımlılığımızın azalmasına yardımcı olacaktır.
Neyse ki, elektrikli araçların (EV’ler) ve yerel tarımın benimsenmesini teşvik etmek için halihazırda devam eden girişimler var.
Hükümet, elektrikli araç altyapı inşaatını desteklemek ve benimsenmesini teşvik etmek için Singapur Yeşil Planı 2030’u duyurdu. Tarım açısından hükümet, Singapur’un tarımsal gıda sanayi kapasitesini geliştirmek ve 2030 yılına kadar Singapur’un tüketim ihtiyacının yüzde 30’unu üretmek için ’30’a 30′ hedefini açıkladı.
Ve bu ithalatlar için ikame ürünler geliştirmede, yeni başlayanlar, girişimciler ve benzerleri Singapur için çok önemli olacak.
Singapur büyük ölçekli tarım için yeterli alana sahip olmasa da, agritech startup’ları yüksek teknolojili çiftçiliğe geçiyor ve tarımsal üretim için yeterince kullanılmayan alanları kullanıyor.
Ancak enerji üretimi yetersiz kalmaktadır. Yıllar geçtikçe, Singapur’un kullandığı fosil yakıtların miktarı arttı:
Bu, Singapur’un kendi fosil yakıt rezervlerine sahip olmadığı için, dış ithalata artan bir bağımlılığı temsil ediyor.
Bu fosil yakıtların ikamelerinin geliştirilmesindeki yenilikler ve hatta bunların kullanımını azaltmanın yolları, Singapur için daha fazla kendi kendine yeterliliğe doğru doğru yönde atılmış bir adım olacaktır.
Başka bir deyişle, Singapur – mümkün olduğu kadar – ticaret yapmak zorunda kalmamasını sağlamalıdır. Ticaret iyi ve faydalıdır, ancak varoluşsal olmaktan çok isteğe bağlı olmalıdır.
Bu genel olarak ticaret için ne anlama geliyor?
Tabii ki, kendi kendine yeterli olmak, Singapur’un kendisini ticaretten kestiği anlamına gelmiyor. Aksine, özellikle ihracat açısından, bazı açılardan ticareti ikiye katlamak anlamına gelebilir.
Bir ülke, diğerlerinin tüketmek isteyip de kendilerinin üretemediği bir malı ürettiğinde ticaret en hızlı şekilde büyür. Singapur’un mallar üzerinde tekeli olması, Singapur’u bir ithalat kaynağı olarak görmenin çok daha zor olacağı anlamına gelecektir.
Bu nedenle, güçlü bir ihracat tabanı, Singapur’un ürünlerine yönelik sürekli talep ve ihracat için yeni ürünlerin daha fazla araştırılması ve geliştirilmesi, Singapurlular için sosyal harcamalar ve dış rezervlerimizi desteklemek için sürekli gelir anlamına gelir.
Başbakan Lee, Singapur’un ürettiğimiz her şeyi tüketemeyeceğini söylediğinde haklıydı. Sürekli olarak yeni pazarlar bulmalı ve müşteriler için rekabet etmeli veya geçilmeli ve ilgisizliğe düşürülmeliyiz.
Ancak sürekli yeni pazar arzı sağlamak için, yeni başlayanlar, girişimciler ve işletmeler tarafından geliştirilmesi gereken sürekli bir yeni ürün tedarikine ihtiyacımız var.
Bunlar, Singapur’un birincil büyüme motoru olarak işlev görecek ve Singapur ekonomisinin geleceğe hazır olmasına hizmet edecek. Bu amaçla Singapur, bu yetenekleri çekmek, desteklemek ve beslemek için gereken kaynaklara ve istikrara sahip olduğumuzdan emin olmalıdır.
Tüketiciler için rekabet şiddetle devam ederken, paralel olarak devam eden bu rekabetin de bilincinde olmalıyız: yetenek rekabeti. Diğer ülkeler şimdiden Singapur’dan üst düzey yetenekleri cezbetmeye çalışıyor – biri için Birleşik Krallık, mezunları kendi kıyılarına çekmek için yeni bir vize programı başlattı.
Bu, Singapur’un kaybetmeyi göze alamayacağı bir rekabet. Singapur sadece yurt dışından yetenekler çekmekle kalmamalı, aynı zamanda yerel yeteneklerimizi de elinde tutmalıdır.
Jan Peterson Coen, Hollanda Doğu Hint Adaları’nda Hollanda Batavia Kolonisi’ni kurduğunda, Hollanda’ya şu sözleri taşıyan bir mektup gönderdi: “Asya’da ticaret, kendi silahlarımızın koruması altında sürdürülmelidir; ve ticaretten elde edilen kârlardan ödenmeleri gerekir. Savaşsız ticaret yapamayız, ticaretsiz savaşamayız.”
Singapur’un bugün dahil olduğu kesinlikle bir savaş olmamasına rağmen, en azından Coen’in bahsettiği anlamda değil, duygu hala çok alakalı. Pazar yeri bir savaş alanıdır ve kendi erzaklarının hesabını veremeyen herhangi bir ordu kaçınılmaz olarak yenilecektir.
Modern anlamda, bu malzemeler yetenekler, inovasyon ve ihracata yönelik ürünlerdir.
Singapur’un şu anda karşı karşıya olduğu savaş ekonomik ve Singapur’un ya kazanması ya da önemsiz hale gelmesi gereken bir savaş.
Öne Çıkan Resim Kredisi: Getty Images aracılığıyla Suhaimi Abdullah