adlı bir podcast dinleyicisinden Katie McGreerson bölümümüz “Tuvaleti Geri Alma Zamanı” hakkında gerçekten ilginç bazı yorumlar:
Freakonomics podcast’inin hevesli bir dinleyicisiyim ve umumi tuvaletlerdeki gürültü (veya tampon eksikliği) hakkındaki son bölüme yanıt vermek istedim. Birleşik Krallık’taki yazlık evlerin (ve Amerika’da deniz gezilerinin) tarihi hakkında bir tartışma yapıyordum. 20. yüzyılın büyük bölümünde Birleşik Krallık’ta eşcinselliğe karşı çok sert cezalar verildiğini ve bu nedenle eşcinseller için tuvaletlerin buluşma yeri olarak seçildiğini öğrendim. Bugün hala, umumi tuvaletlerde yabancılar (ya da arkadaşlar ya da her neyse) arasında seks nadir değildir. Ayrıca polis güçlerinin umumi tuvaletlerdeki faaliyetleri hedef alarak eşcinselliği nasıl çökerttiğini de öğrendim. Ağabeyim, modern banyo tasarımının kısmen polisin tuvaletlere sessizce girmesine ve umumi tuvalet alanlarını farklı (bazen ortaya çıkaran) amaçlar için kullanan insanlara gizlice girmesine izin verecek şekilde geliştiğini öne sürdü. Umumi tuvaletlerin başka şekillerde kullanıldığını düşünmeye başladım. İnsanlar genellikle uyuşturucu yapmak için tezgahlara giderler. Ve tuvaletlerin kullanımı sadece yasa dışı faaliyetler için değil, aynı zamanda toplum içinde hoş karşılanmayan faaliyetler için de geçerlidir. Örneğin Kore’de, banyo tezgahlarında kül tablaları var ve kadınlar, “bayanlar”ın sigara içerken görülmesi tabu olduğu için, halkın gözünden uzakta, sık sık gizlice sigara içmek için kaçıyor. Bu şekilde, umumi tuvaletler, kamusal alanda biraz sığınak, özel bir yer. Ancak, açıkça, tehlikeli de olabilirler. Banyo tezgahlarının ve kapı girişlerinin tasarımının daha büyük bir güvenlik veya sıkı önlem gündeminin bir parçası olabileceğini düşünmek ilginçtir. Memleketim Edmonton’da, işlek caddelerdeki bazı umumi tuvaletler cam duvarlardan yapılmıştır (tezgahlar hala metalden yapılmıştır ama insanların ayaklarını görebilirsiniz). Bu tür bir şeffaflığın tecavüzü önlemek için alınmış bir önlem olduğunu söylüyorlar. Bir bakıma, umumi tuvaletleri sessiz tutmanın stratejik değerini de görebiliyorum: Daha fazlasını duyabilirsiniz ve belirli davranışları engellemeseniz bile onları daha kolay “yakalayabilirsiniz”.