“ONLARA YÜK OLMAMAM LAZIM DERDİ”
Mine Nur ile yüz yüze tanıştığını da anlatan Gül, şöyle devam etti:
“Burdur’dan Aksaray’a ilk geldiğinde terminalde eşyaları bir yere koyup, hemen benim ile tanışmaya geldi. ‘Babam ile annemin selamı var’ dedi. Yemek yiyip, sohbet ettik. Tarih öğrencisi olduğu için aklına takılan bir şey oldu mu, arayıp sorar ve ziyaretime gelirdi. Hayatın gerçeklerinin farkında olan birisiydi. ‘Babam ile annem çok fakir, benim onlara yük olmamam lazım. Tarih öğrencilerinin mezun olanları atanamıyor. Vakit kaybetmeden, bir an önce memur olmalıyım ve atanmalıyım” diyordu. Ben de onun gayretini ve başarısını takdir ediyordum. Kitap günlerinde kazadan kurtulan kız arkadaşı İrem ile gelmişti. İrem ile ders çalıştığını, kitap günlerine de söyleşi dinlemeye geldiklerini söylemişti. Beni bir gün aradığında KPSS’ye çalıştığını, fakat tarlada çalışmaktan belinin çok ağrıdığını söyledi. Çok üzülmüştüm. Birkaç gün önce de Mine Nur ve İrem’le çarşıda karşılaştık. Ben de belinin rahatsızlığı nedeniyle doktora gidip, gitmediğini sordum. O da ‘Annem ve babamın selamı var’ diyerek beni geçiştirdi.”